Αορτική ανατομή: Από τι πέθανε ο Άντι Φλέτσερ των Depeche Mode

Τι είναι η αορτική ανατομή από την οποία πέθανε ο ιδρυτικό μέλος των Depeche Mode, Andy Fletcher σε ηλικία 61 ετών.

Τον περασμένο Μάιο πέθανε από αορτική ανατομή το ιδρυτικό μέλος των Depeche Mode, Andy Fletcher σε ηλικία 61 ετών. Οι αορτικές ανατομές είναι σχετικά ασυνήθιστες σε σχέση με άλλες καρδιαγγειακές παθήσεις, όπως οι καρδιακές προσβολές, αλλά τα αποτελέσματά τους είναι συνήθως πολύ φτωχά.

Η αορτή είναι η κύρια αρτηρία του σώματος. Κουβαλάει οξυγόνο και θρεπτικά πλούσιο αίμα από την καρδιά στο υπόλοιπο του σώματος, παρέχοντας στους ιστούς μας όλα όσα χρειάζονται για να λειτουργήσουν κανονικά. Μία αορτική ανατομή είναι μία ρήξη της εσώτατης επένδυσης της αορτής. Εάν το γεμάτο με αίμα κανάλι πάθει ρήξη μέσω του εξωτερικού τοιχώματος της αορτής, η αορτική ανατομή είναι συχνά θανατηφόρα.

Μία ασυνήθιστη κατάσταση

Στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο , οι ανατομές αορτής επηρεάζουν περίπου τρία έως τέσσερα άτομα ανά 100.000. Οι ανατομές της αορτής είναι δύο φορές πιο συχνές στο ανιόν τμήμα της αορτής σε σύγκριση με το κατιόν.

Είναι σημαντικό να γνωρίζετε πού συμβαίνει η αορτική ανατομή , καθώς αυτό μπορεί να έχει αντίκτυπο στον τρόπο με τον οποίο επηρεάζεται ένα άτομο, πώς αντιμετωπίζεται η πάθηση και την πιθανότητα επιβίωσής του. Οι ρήξεις που επηρεάζουν την ανιούσα αορτή είναι γνωστά ως τύπου Α, ενώ αυτά που επηρεάζουν την κατιούσα αορτή είναι τύπου Β.

Το φύλο ενός ατόμου επηρεάζει επίσης τον τύπο της αορτικής ανατομής που μπορεί να αναπτύξει, παράλληλα με την πιθανότητα να αναπτύξει ποτέ. Για τους άνδρες, ο διαχωρισμός της αορτής τείνει να συμβαίνει γύρω στην ηλικία των 60 ετών, για τις γυναίκες είναι συνήθως αργότερα, γύρω στα 65. Οι ανατομές τύπου Α έχουν διπλάσιες πιθανότητες να συμβούν στους άνδρες από τις γυναίκες.

Οι ανατομές της αορτής συνδέονται κυρίως με δύο πράγματα: γενετικές καταστάσεις και παράγοντες τρόπου ζωής που επηρεάζουν την καρδιά και τα αιμοφόρα αγγεία. Για παράδειγμα, η κακή διατροφή και το κάπνισμα μπορεί να οδηγήσουν σε υπέρταση (υψηλή αρτηριακή πίεση) που αυξάνει την πιθανότητα βλάβης στα εξειδικευμένα κύτταρα που επενδύουν τα αιμοφόρα αγγεία. Αυτό καθιστά πολύ πιο πιθανό για ένα άτομο να αναπτύξει αορτική ανατομή.

Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας του τρόπου ζωής που κάνει ένα άτομο πιο πιθανό να αναπτύξει αορτική ανατομή είναι η χρήση κοκαΐνης . Αυτό αυξάνει τον καρδιακό ρυθμό και την αρτηριακή πίεση , ενώ ταυτόχρονα μειώνει την ποσότητα του αίματος που διέρχεται από τις αρτηρίες που τροφοδοτούν την καρδιά. Η χρήση κοκαΐνης όχι μόνο κάνει ένα άτομο πιο πιθανό να αναπτύξει αορτική ανατομή αργότερα στη ζωή του, αλλά μπορεί επίσης να προκαλέσει αορτική ανατομή .

Ένας αριθμός γενετικών παθήσεων σχετίζονται επίσης με αυξημένο κίνδυνο αορτικής ανατομής. Η πιο κοινή από αυτές είναι μια κατάσταση που ονομάζεται σύνδρομο Marfan , που επηρεάζει περίπου ένα στα 5000 άτομα. Αυτό εμποδίζει τους ανθρώπους να παράγουν σωστά αρκετή βασική πρωτεΐνη, η οποία βοηθά στη δομή και την ελαστικότητά τους στα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων . Χωρίς αρκετή ποσότητα αυτής της πρωτεΐνης, τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων αποδυναμώνονται και διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο ανατομής ή ρήξης. Τα άτομα με σύνδρομο Marfan είναι επίσης πιο πιθανό να αναπτύξουν αορτική ανατομή σε νεότερη ηλικία – συνήθως γύρω στα 38.

Το τραύμα μπορεί επίσης να προκαλέσει ανατομή, με κύρια αιτία τα τροχαία ατυχήματα . Μπορούν είτε να προκαλέσουν την έναρξη ανατομής είτε μια αυθόρμητη ρήξη της αορτής.

Πιθανές θεραπείες

Τα συμπτώματα της αορτικής ανατομής περιλαμβάνουν πόνο, που συχνά περιγράφεται ως σκίσιμο ή σχίσιμο στο στήθος, την κοιλιά ή την πλάτη. Όπου οι άνθρωποι είναι γνωστό ότι έχουν προδιαθεσικές καταστάσεις, παρακολουθούνται ή αντιμετωπίζονται ιατρικά , συνήθως με φάρμακα όπως β-αναστολείς και αντιυπερτασικά, τα οποία μειώνουν την αρτηριακή πίεση και μειώνουν τον κίνδυνο βλάβης στην ενδοθηλιακή επένδυση. Αυτός ο τύπος διαχείρισης είναι πραγματικά κατάλληλος μόνο για ανατομές τύπου Β. Ο τύπος Α απαιτεί σχεδόν πάντα άμεση χειρουργική επέμβαση.

Σε άτομα με ύποπτη ή γνωστή αορτική ανατομή, η έγκαιρη διάγνωσή της είναι το κλειδί. Μια αξονική τομογραφία θα χρησιμοποιηθεί συνήθως για τη διάγνωση της πάθησης. Συνήθως, το τελικό στάδιο της θεραπείας είναι η χειρουργική αποκατάσταση ή αντικατάσταση του ελαττωματικού τμήματος της αορτής. Αλλά τα αποτελέσματα από αυτή τη διαδικασία είναι μικτά, με τα ποσοστά επιβίωσης από χειρουργική επέμβαση για ανατομή τύπου Α να κυμαίνονται συνήθως περίπου από 52-94% σε ένα χρόνο μετά την επέμβαση και 45-88% σε πέντε χρόνια. Για τον τύπο Β, υπάρχει παρόμοια διακύμανση στην επιβίωση , στο πρώτο έτος (περίπου 56-92%) και στο έτος 5 (48%-82%).

Σε ανατομές τύπου Β, μερικές φορές τα αντιυπερτασικά φάρμακα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη σταθεροποίηση του ασθενούς πριν από την επέμβαση, αλλά αυτό δεν είναι πάντα δυνατό. Η ανατομή είναι μια σοβαρή κατάσταση και δεν επιδιορθώνεται μόνη της.

Λόγω της σοβαρότητας και των δυνητικά κακών αποτελεσμάτων από τον διαχωρισμό της αορτής, είναι σημαντικό να τροποποιήσετε τυχόν παράγοντες τρόπου ζωής που μπορεί να συμβάλλουν σε αυξημένο κίνδυνο – όπως η άσκηση, η υγιεινή και ισορροπημένη διατροφή και η διακοπή του καπνίσματος. Είναι επίσης σημαντικό να διασφαλίσετε ότι τυχόν υποκείμενες παθήσεις υγείας που μπορεί να σας θέσουν σε μεγαλύτερο κίνδυνο (όπως η υπέρταση) αντιμετωπίζονται ιατρικά.