Απλός πτυχιούχος ιατρικής γίνεται προσωπικός γιατρός-Έντονες αντιδράσεις

Στα σχόλιά τους επί της διαβούλευσης του νομοσχεδίου για τον Προσωπικό γιατρό, οι Φορείς εκφράζουν τις αντιρρήσεις τους στη συμμετοχή των αγροτικών γιατρών στο σύστημα.

Λήγει σήμερα στις 21:50, η δημόσια διαβούλευση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Υγείας «Αναμόρφωση του θεσμού του Προσωπικού Ιατρού – Σύσταση Πανεπιστημιακών Κέντρων Υγείας και άλλες διατάξεις».
Φορείς και γιατροί έχουν καταθέσει τις προτάσεις τους και τις αντιρρήσεις τους  και θα ακολουθήσει η τελική διαμόρφωση του νομοσχεδίου και η κατάθεσή του προς ψήφιση στη Βουλή.

Ρυθμίσεις με τις περισσότερες αντιδράσεις

Αρκετές αντιδράσεις συγκεντρώνει το κίνητρο των 40.000 ευρώ που αφορά τους νέους γιατρούς που θα ξεκινούν ειδικότητα Γενικής Ιατρικής και Παθολογίας από το 2025. Δεν επαρκεί σύμφωνα με τους παθολόγους, καθώς ουσιαστικά αντιστοιχεί σε μόλις 350 ευρώ το μήνα. Για τις αμοιβές των προσωπικών γιατρών, οι ενώσεις επισημαίνουν την ανάγκη να αναπροσαρμοστούν στις σημερινές ανάγκες διαβίωσης.
Μάλιστα στα σχόλια αναφέρεται ότι κανένα οικονομικό κίνητρο δεν θα ωθήσει νέους απόφοιτους ιατρικής να επιλέξουν την Γενική Ιατρική και Παθολογία για να αποτελέσουν κακοπληρωμένο ιατρικό προσωπικό στο σύστημα υγείας.

Έντονες αντιδράσεις προκαλεί και η συμμετοχή των αγροτικών γιατρών στο σύστημα ως προσωπικοί γιατροί.
«Η ένταξη στους προσωπικούς ιατρούς των ‘αγροτικών ιατρών’ και των ειδικευομένων αντίκειται σε κάθε έννοια ιατρικής δεοντολογίας (οι μεν είναι απλοί πτυχιούχοι ιατρικής ενώ οι δε είναι εκπαιδευόμενοι ιατροί που ασκούν ιατρική υπό επίβλεψη ειδικού)», αναφέρεται. Σημειώνεται ότι δημιουργούνται ασθενείς δεύτερης και τρίτης κατηγορίας (αυτών που προορίζεται να έχουν ως προσωπικό ιατρό , αγροτικό ιατρό ή ειδικευόμενο), δημιουργώντας σημαντική ανισότητα για τους λήπτες υπηρεσιών υγείας.

Ελληνική Ακαδημία Γενικής/ Οικογενειακής Ιατρικής και ΠΦΥ

Σειρά προβληματισμών και προτάσεων απέστειλε στον υπουργό Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη και την αναπληρώτρια υπουργό Υγείας Ειρήνη Αγαπηδάκη η Ελληνική Ακαδημία Γενικής/ Οικογενειακής Ιατρικής και ΠΦΥ.
«Διαφαίνεται μια ανεξήγητη παλινδρόμηση πολιτικής σε σχέση με το ρόλο των συμβεβλημένων με τον ΕΟΠΥΥ ιδιωτών προσωπικών γιατρών. Η προηγούμενη μεταρρυθμιστική προσπάθεια, αναγνωρίζοντας τον ισότιμο και κρίσιμο ρόλο δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στην ΠΦΥ, προσφέροντας ένα πολύ ελκυστικότερο συμβόλαιο στους ιδιώτες ιατρούς για να συμβληθούν, πέτυχε τον υπερδιπλασιασμό τους. Τώρα ξαναμπαίνουν σε δεύτερο πλάνο και αναζητούνται όπου οι δημόσιες μονάδες παροχής υπηρεσιών ΠΦΥ δεν καλύπτουν πλήρως τον πληθυσμό ευθύνης τους. Επιπρόσθετα η ανανέωση των συμβάσεων τους καθορίζεται με βάση τη δυνατότητα κάλυψης του πληθυσμού από τις δημόσιες μονάδες παροχής υπηρεσιών ΠΦΥ, κατ’ αντιστοιχία με τα προβλεπόμενα στο Ν.4486/2017 που είχαν δεχθεί έντονη κριτική», αναφέρει μεταξύ άλλων.

Προσθέτει ότι «με το Σ/Ν οι πολίτες μπορούν να επιλέγουν ως ΠΙ τους έναν αμιγώς ιδιώτη γιατρό με την αποζημίωση του να γίνεται από τον πολίτη. Αυτό είναι κάτι που πρώτοι εμείς έχουμε προτείνει από ετών, ως την ύστατη λύση για να αυξηθεί η δεξαμενή των ΠΙ.
Προσθέτει ότι «στο Σ/Ν υπάρχει πλήρης διαχωρισμός των ιδιωτών ιατρών σε δύο κατηγορίες: σε αυτούς που συμβάλλονται με τον ΕΟΠΥΥ ως ΠΙ με εγγεγραμμένο πληθυσμό και σε αυτούς που δεν συμβάλλονται με τον ΕΟΠΥΥ, αλλά επιλέγονται ελεύθερα από τον πολίτη και αμείβονται από τον τελευταίο, σύμφωνα με τη μεταξύ τους συμφωνία. Κατά τη γνώμη μας και οι πρώτοι θα έπρεπε να έχουν τη δυνατότητα εγγραφών πολιτών ως ιδιώτες σε ξεχωριστή λίστα από αυτή που προβλέπει η σύμβασή τους με τον ΕΟΠΥΥ με το άθροισμά τους να είναι ο μέγιστος αριθμός εγγεγραμμένων πολιτών που έχει προσδιοριστεί για όλους τους ΠΙ. Τυχόν διατήρηση του πλήρους διαχωρισμού των δυο κατηγοριών ιδιωτών ιατρών δημιουργεί ένα ισχυρότατο αντικίνητρο σύμβασης με τον ΕΟΠΥΥ και σε μαζική έξοδο από τις συμβάσεις».

Η Ελληνική Ακαδημία Γενικής/ Οικογενειακής Ιατρικής και ΠΦΥ θίγει και το ζήτημα του χρόνου των ραντεβού.
«Ο μεγάλος αριθμός εγγεγραμμένων πολιτών ανά ΠΙ και το μικρής διάρκειας ραντεβού που είναι το ίδιο για όλους τους ασθενείς ανεξαρτήτως πολυνοσηρότητας ή/και πολλαπλών αιτημάτων του ασθενή παραμένουν στο Σ/Ν. Τόσο στην επιστημονική βιβλιογραφία όσο και στις αλλαγές που επιτελούνται σήμερα στα συστήματα υγείας μόνον όταν λειτουργεί διεπιστημονική ομάδα υγείας είναι αποδεκτό το 15λεπτο ραντεβού για τον ιατρό και ο αριθμός πολιτών έχει οροφή τους 1500 πολίτες ανά ιατρό. Κατανοούμε την έλλειψη ιατρών, θεωρούμε όμως ότι θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα για ραντεβού μεγαλύτερου χρόνου, πλην του πρώτου ραντεβού, εφόσον δεν υφίσταται ομάδα υγείας στη συγκεκριμένη μονάδα».
Σημειώνει επίσης ότι «δεν προβλέπεται καμία ρύθμιση για τους ΠΙ του ΕΣΥ που πέραν της κάλυψης του εγγεγραμμένου πληθυσμού σε αυτούς καλούνται να ανταπεξέλθουν σε πολλούς άλλους ρόλους/ υπηρεσίες με αποτέλεσμα ο διαθέσιμος χρόνος τους για αυτές να περιορίζεται σημαντικά. Δεν αποτυπώνεται η ανάγκη δέσμευσης του απαραίτητου εργασιακού χρόνου προκειμένου για ανάπτυξη και συμμετοχή σε προγράμματα πρόληψης, αγωγής υγείας (κοινότητα , μαθητικός πληθυσμός) και παρεμβάσεων στην κοινότητα που ρητά περιλαμβάνονται στις υπηρεσίες που παρέχει ο ΠΙ».

Προσωπικός γιατρός και ασθενείς με ψυχικά προβλήματα

Τις προτάσεις της κατέθεσε και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Οργανώσεων για την Ψυχική Υγεία (ΠΟΣΟΨΥ) αναφέροντας ότι η πλειοψηφία των ατόμων με χρόνιες σοβαρές ψυχικές διαταραχές παρακολουθείται κυρίως (και ενίοτε μόνο) από ψυχίατρο. Η αλληλεπίδραση μεταξύ ασθενή και γιατρού στην περίπτωση της ψυχιατρικής είναι πραγματικά μοναδική σε σύγκριση με τις άλλες ειδικότητες της ιατρικής. Η θεραπευτική σχέση μεταξύ των δύο εμπλεκομένων είναι από πολλές οπτικές γωνίες από τα σημαντικότερα συστατικά στοιχεία μιας επιτυχημένης παρέμβασης και συχνά απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις, δεξιότητες και χρόνο για να χτιστεί.
Ζητά να εξεταστούν «οι δυσμενείς συνέπειες που θα μπορούσε να έχει στα άτομα με χρόνιες σοβαρές ψυχικές διαταραχές θεωρητικό υπόβαθρο και κλινική εμπειρία στις σοβαρές ψυχικές διαταραχές ιατρών ειδικότητας γενικής/οικογενειακής ιατρικής ή εσωτερικής παθολογίας που υπολείπονται κατά πολύ των γνώσεων και κλινικών δεξιοτήτων που απαιτούνται για τη διαχείριση χρονίων σοβαρών ψυχικών διαταραχών».

Πηγή: oloygeia.gr