Εμμηνόπαυση: Πόσο ασφαλής είναι η ορμονοθεραπεία για γυναίκες άνω των 65

Αν και η ορμονοθεραπεία θεωρείται αποτελεσματική μέθοδος θεραπείας για τη διαχείριση ενοχλητικών συμπτωμάτων που σχετίζονται με τη μετάβαση στην εμμηνόπαυση, όπως οι εξάψεις, αρκετές γυναίκες διστάζουν να τη λάβουν, καθώς μελέτες την συνδέουν με αυξημένο κίνδυνο για διάφορες μορφές καρκίνου και καρδιακές παθήσεις.

Νεότερη μελέτη ωστόσο, που δημοσιεύτηκε στο Menopause, καταρρίπτει τυχόν συσχέτιση μεταξύ της ορμονοθεραπείας και επιπλοκών υγείας, όπως η εμφάνιση διηθητικού καρκίνου του μαστού, εγκεφαλικού επεισοδίου και στεφανιαίας νόσου, ειδικά για τις γυναίκες άνω των 65 ετών.

Η νέα αυτή μελέτη μεγάλης κλίμακας βασίστηκε σε αρχεία 10 εκατομμυρίων ηλικιωμένων γυναικών του Medicare, του ασφαλιστικού προγράμματος υγείας των ΗΠΑ, από το 2007 έως το 2020. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, οι επιπτώσεις της χορήγησης ορμονοθεραπείας μετά την ηλικία των 65 ετών ποικίλλουν ανάλογα με τον τύπο, τον τρόπο λήψης και τη δόση.

Μέχρι σήμερα, η χορήγηση της ορμονοθεραπείας αποτελεί μια πρόκληση, επειδή δεν υπάρχουν πολλές πληροφορίες σχετικά με τις επιδράσεις των διαφόρων σκευασμάτων, δόσεων και τρόπων χορήγησης της. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι ερευνητές σε αυτή την τελευταία μελέτη επιδίωξαν συγκεκριμένα να αξιολογήσουν τη χορήγηση της ορμονοθεραπείας μετά την ηλικία των 65 ετών και τις επιπτώσεις της στην υγεία ανάλογα με τον τύπο οιστρογόνου και προγεσταγόνου, τον τρόπο χορήγησης και τη δόση.

Τα ευρήματα της έρευνας συνάδουν με την επίσημη δήλωση της Εταιρείας για την Εμμηνόπαυση των ΗΠΑ (The Menopause Society) η οποία αναφέρει ότι δεν υπάρχει γενικός κανόνας για τη διακοπή της ορμονοθεραπείας σε μια γυναίκα με βάση μόνο την ηλικία. Η δήλωση συνεχίζει λέγοντας ότι, για τις υγιείς γυναίκες με επίμονες εξάψεις, η διατήρηση της ορμονοθεραπείας πέραν της ηλικίας των 65 ετών είναι μια λογική επιλογή με κατάλληλη συμβουλευτική και τακτική αξιολόγηση των κινδύνων και των οφελών. Επιπλέον, ο μετριασμός των κινδύνων μέσω της επιλογής χαμηλών δόσεων και της επιλογής μη χορήγησης από το στόμα γίνεται όλο και πιο σημαντικός όσο οι γυναίκες γερνούν.

Με βάση τα αποτελέσματα της μελέτης και συγκρίνοντας τη μηδενική χρήση ή τη διακοπή της ορμονοθεραπείας πριν από την ηλικία των 65 ετών, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η  θεραπεία με οιστρογόνα μετά την ηλικία των 65 ετών σχετίζεται με σημαντική μείωση του κινδύνου θνησιμότητας, καρκίνου του μαστού, καρκίνου του πνεύμονα, καρκίνου του παχέος εντέρου, συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας, φλεβικής θρομβοεμβολής, κολπικής μαρμαρυγής, οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου και άνοιας.

Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι η  συνδυασμένη θεραπεία οιστρογόνων και προγεσταγόνων αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού, αλλά ο κίνδυνος αυτός μπορεί να μετριαστεί με τη χρήση χαμηλών δόσεων διαδερμικής ή κολπικής προγεστερόνης. Επιπλέον, η χρήση προγεστερόνης οδήγησε σε σημαντική μείωση του κινδύνου για καρκίνο του ενδομητρίου, καρκίνο των ωοθηκών, ισχαιμική καρδιακή νόσο, συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια και φλεβική θρομβοεμβολή.

«Η συγκεκριμένη μεγάλη μελέτη παρατήρησης σε γυναίκες ασφαλισμένες στο Medicare επιβεβαιώνει την ασφάλεια της μακροχρόνιας χορήγησης της ορμονοθεραπείας, ακόμη και τα πιθανά της οφέλη, ιδίως στις γυναίκες που χρησιμοποιούν μόνο οιστρογόνα. Προσφέρει επίσης σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τις διακυμάνσεις μεταξύ των διαφόρων δόσεων ορμονοθεραπείας, των τρόπων χορήγησης και των σκευασμάτων που θα μπορούσαν να διευκολύνουν την εξατομίκευση της θεραπείας» αναφέρει σχετικά η Δρ Stephanie Faubion, ιατρική διευθύντρια της The Menopause Society.