Η σεξουαλική παρενόχληση στην εργασία μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στον θάνατο!

Έναν ενδιαφέροντα κοινωνικό αντίκτυπο αναπτύσει μελέτη που δημοσιεύτηκε στο αγγλικό εβδομαδιαίο ιατρικο περιοδικό “The BMJ”. Πιο συγκεκριμμένα, οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας (στην συντριπτική πλειοψηφία της είναι κατά των γυναικών εργαζομένων από άντρες εργοδότες), μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στην αυτοκτονία!

Οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι τα ευρήματα της μελέτης δείχνουν πως οι παρεμβάσεις στο χώρο εργασίας, που επικεντρώνονται στην κοινωνική πλευρά του εργασιακού περιβάλλοντος, θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη μείωση των αυτοκτονιών.

Ενώ προηγούμενες έρευνες έχουν διαπιστώσει πως η σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας συνδέεται με συμπτώματα σωματικής υγείας, απουσία λόγω ασθένειας και κακή ψυχική υγεία, όπως ψυχολογική δυσφορία, κατάθλιψη και άγχος, λίγη έρευνα έχει διεξαχθεί σχετικά με τον αντίκτυπο της στην αυτοκτονική συμπεριφορά.

Έτσι, μία ομάδα ερευνητών ξεκίνησε να καθορίσει πώς η έκθεση σε σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας σχετίζεται με αυτοκτονική συμπεριφορά σε μεγάλο πληθυσμό Σουηδών εργαζομένων.

Η μελέτη περιελάμβανε 85.205 άνδρες και γυναίκες, που βρίσκονταν σε ηλικία εργασίας, σε αμειβόμενη εργασία, οι οποίοι συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο μεταξύ 1995 και 2013, το οποίο περιελάμβανε ερωτήσεις σχετικά με την έκθεση σε σεξουαλική παρενόχληση που σχετίζεται με την εργασία.

Οι εργαζόμενοι ρωτήθηκαν εάν είχαν υποστεί σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας τους, τους τελευταίους 12 μήνες, είτε από ανώτερους είτε από συναδέλφους εργαζομένους ή από “άλλους ανθρώπους”, όπως ασθενείς, πελάτες, επιβάτες και συμμαθητές.

Η σεξουαλική παρενόχληση ορίστηκε ως “ανεπιθύμητη προσέγγιση ή προσβλητική αναφορά που σχετίζεται με τις σεξουαλικές σχέσεις.”

Τυχόν αυτοκτονίες ή απόπειρες αυτοκτονίας αυτών των εργαζομένων, με κατά μέσο όρο παρακολούθησης 13 ετών, εντοπίστηκαν από καταχωρημένα μητρώα.

Συνολικά, το 4,8% των εργαζομένων ανέφεραν σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας τους προηγούμενους 12 μήνες: 1,9% όλων των ανδρών και 7,5% όλων των γυναικών. Εκείνοι που εκτέθηκαν ήταν πιο πιθανό να είναι νεότεροι, άγαμοι, διαζευγμένοι, και σε χαμηλόμισθες, αλλά υψηλών απαιτήσεων θέσεις εργασίας (υψηλές απαιτήσεις, αλλά χαμηλός έλεγχος), και γεννημένοι εκτός Ευρώπης.

Συνολικά 125 άτομα αυτοκτόνησαν και 816 έκαναν απόπειρα αυτοκτονίας κατά την περίοδο παρακολούθησης, το οποίο μεταφράζεται σε 0,1 αυτοκτονίες ανά 1000 ανθρωποέτη και 0,8 απόπειρες αυτοκτονίας ανά 1000 ανθρωποέτη.

Μετά την προσαρμογή για κοινωνικο-δημογραφικούς παράγοντες, η έκθεση σε σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας βρέθηκε να σχετίζεται με 2,82 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο αυτοκτονίας και 1,59 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο απόπειρας αυτοκτονίας. Οι αυξημένες εκτιμήσεις κινδύνου παρέμειναν σημαντικές μετά την προσαρμογή για τα χαρακτηριστικά υγείας και εργασίας και δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές στα ποσοστά μεταξύ των δύο φύλων.

Η σεξουαλική παρενόχληση από άλλους βρέθηκε να σχετίζεται περισσότερο με την αυτοκτονία από τη σεξουαλική παρενόχληση από ανώτερους ή συναδέλφους εργαζομένους

Πρόκειται για μια μελέτη παρατήρησης, οπότε δεν μπορεί να αποδειχθούν τα αίτια, και οι συγγραφείς επισημαίνουν ότι τα αποτελέσματά τους μπορεί να υπονομεύονται εξαιτίας της ελλιπούς αναφοράς για σεξουαλική παρενόχληση, λόγω της διαφορετικής στάσης απέναντι σε αυτό που θεωρείται ότι είναι ένα περιστατικό.

Ωστόσο, υποστηρίζουν ότι η σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας μπορεί “να αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για αυτοκτονική συμπεριφορά. Αυτό υποδηλώνει ότι οι παρεμβάσεις στο χώρο εργασίας που εστιάζουν στο κοινωνικό εργασιακό περιβάλλον και στις συμπεριφορές, θα μπορούσαν να συμβάλουν στη μείωση του βάρους της αυτοκτονίας”.

Αυτή η μελέτη υπογραμμίζει την ανάγκη να θεωρηθεί η σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας τόσο ως επαγγελματικός κίνδυνος όσο και ως σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας, λένε οι Αμερικανοί ερευνητές σε ένα σχετικό άρθρο.

Ωστόσο, δεδομένου ότι οι πιο συνηθισμένες προσεγγίσεις για την πρόληψη (εκπαίδευση σεξουαλικής παρενόχλησης) και τον περιορισμό (διαδικασίες αναφοράς ή παράπονα) έχουν αποδειχθεί ότι κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό, επισημαίνουν πως χρειάζονται επειγόντως νέοι τρόποι πρόληψης και αντιμετώπισης της σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας.

“Πιστεύουμε ότι κανένας χώρος εργασίας δεν μπορεί να θεωρηθεί ασφαλής εκτός εάν είναι απαλλαγμένος από παρενόχληση και αυτό το ζήτημα δεν μπορεί να παραμεριστεί πλέον”, δηλώνουν. “Υπάρχουν πολλά υποσχόμενες λύσεις και πρέπει να εφαρμοστούν και να αξιολογηθούν ευρέως. Τα θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης θα πρέπει να υποβάλλονται σε έλεγχο και θεραπεία ψυχικής υγείας για τον περιορισμό των κινδύνων”