Ιάπωνες επιστήμονες έκαναν παράλυτο να περπατήσει ξανά με μία πρωτοποριακή ένεση

Φανταστείτε τη στιγμή που ένα άτομο καθηλωμένο σε αναπηρικό καροτσάκι νιώθει ξανά το έδαφος κάτω από τα πόδια του. Πρόσφατες εξελίξεις στην ιατρική και την τεχνολογία μας φέρνουν πιο κοντά σε αυτήν την πραγματικότητα. Σε αυτό το άρθρο, θα δούμε τις ιστορίες και τα πειράματα που έχουν γεννήσει νέες ελπίδες για αμέτρητα άτομα. Θα γνωρίσετε τους πρωτοπόρους που ξεπερνούν τα όρια και τους τρόπους που έχουν βρει για να κάνουν αυτή την ελπίδα πραγματικότητα.

Άνθρωπος με παράλυση κάνει τα πρώτα του βήματα μετά από ένεση που επαναπρογραμματίζει τον νωτιαίο μυελό

Η παράλυση δεν είναι πια το αμετάκλητο τέλος της ιστορίας κανενός. Με τα πιο πρόσφατα επιτεύγματα — από τη στοχευμένη διέγερση του νωτιαίου μυελού μέχρι τις καινοτόμες θεραπείες με βλαστοκύτταρα — η επιστήμη ανοίγει δρόμους για να «ξαναγράψει» τους μηχανισμούς της κίνησης. Σε αυτό το άρθρο, θα μάθετε για τις μεθόδους και τους ανθρώπους που μετατρέπουν την ελπίδα σε πραγματικότητα, αλλάζοντας τα όρια για το τι είναι εφικτό στην αποκατάσταση της βάδισης.

Πώς μπορούν άνθρωποι με παραλυσία να περπατήσουν ξανά; – Ποιες είναι οι επιστημονικές προσεγγίσεις

Τι θα γινόταν αν μπορούσαμε να «ξυπνήσουμε» αδρανή νεύρα για να περπατήσουμε ξανά; Θα μπορούσαν οι σκέψεις μας να παρακάμψουν έναν τραυματισμένο νωτιαίο μυελό και να επανενεργοποιήσουν το σύστημα της βάδισης; Είναι οι ρομποτικοί εξωσκελετοί ή τα βλαστοκύτταρα το κλειδί για την αναδόμηση κατεστραμμένων νευρικών μονοπατιών;

• Επιδουρική διέγερση του νωτιαίου μυελού (eSCS): Μελέτη του 2011 με τίτλο Effect of epidural stimulation of the lumbosacral spinal cord on voluntary movement, standing, and assisted stepping after motor complete paraplegia διαπίστωσε ότι άνδρας με πλήρη παραπληγία κατάφερε να σταθεί υποστηρίζοντας πλήρως το βάρος του με ελάχιστη βοήθεια και εμφάνισε ηλεκτρομυογραφικά μοτίβα που προσομοιάζουν στη βάδιση κατά τη διάρκεια της διέγερση. Μελέτη του 2018 με τίτλο Targeted neurotechnology restores walking in humans with spinal cord injury διαπίστωσε ότι τρία άτομα ανέκτησαν εθελοντική βάδιση στο έδαφος όταν η eSCS συνδυάστηκε με εντατική αποκατάσταση.
• Διεπαφές εγκεφάλου–υπολογιστή και εγκεφάλου–νωτιαίου μυελού: Μελέτη του 2016 με τίτλο A brain–spine interface alleviating gait deficits after spinal cord injury in primates διαπίστωσε ότι δύο μακάκοι ανέκτησαν τη βάδιση με στήριξη βάρους μέσα σε έξι ημέρες μετά τον τραυματισμό μέσω ασύρματου εμφυτεύματος που αποκωδικοποιούσε τα σήματα του κινητικού φλοιού και ενεργοποιούσε τη νωτιαία διέγερση. Μελέτη του 2017 με τίτλο Real‑time EEG‑based brain‑computer interface to a virtual avatar enhances cortical involvement in human treadmill walking διαπίστωσε σημαντική αύξηση στην ενεργοποίηση του αισθητικοκινητικού φλοιού και στον εθελοντικό έλεγχο της βάδισης κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης με BCI.
• Εκπαίδευση με υποβοήθηση εξωσκελετού: Μελέτη του 2012 με τίτλο The ReWalk powered exoskeleton to restore ambulatory function to individuals with thoracic and lumbar spinal cord injury διαπίστωσε ότι, μετά από εκπαίδευση, όλοι οι παραπληγικοί συμμετέχοντες μπορούσαν να μετακινηθούν ανεξάρτητα και να περπατήσουν 50–100 μέτρα με τη στολή ReWalk, αναφέροντας βελτιωμένη κινητικότητα και ψυχοκοινωνικά οφέλη.
• Ενδονωτιαία μικροδιέγερση (ISMS): Μελέτη του 2015 με τίτλο Targeted, activity‑dependent spinal stimulation produces long‑lasting motor recovery in chronic spinal cord injury διαπίστωσε ότι αρουραίοι που έλαβαν νωτιαία διέγερση βασισμένη στον συγχρονισμό αιχμών ανέκτησαν έως και 63% της κινητικής λειτουργίας των άνω άκρων σε σύγκριση με πριν τον τραυματισμό, με τα οφέλη να διαρκούν για εβδομάδες μετά τη διέγερση.
• Θεραπείες με βλαστοκύτταρα: Μελέτη του 2010 με τίτλο Human Neural Stem Cells Differentiate and Promote Locomotor Recovery in an Early Chronic Spinal coRd Injury NOD‑scid Mouse Model διαπίστωσε ότι τα μεταμοσχευμένα ανθρώπινα νευρικά βλαστοκύτταρα ενσωματώθηκαν, διαφοροποιήθηκαν σε νευρώνες και ολιγοδενδροκύτταρα, και βελτίωσαν σημαντικά την κινητική απόδοση σε ποντίκια με χρόνια κάκωση του νωτιαίου μυελού. Μελέτη του 2017 με τίτλο Stem cell transplantation for spinal cord injury: a meta‑analysis of randomized clinical trials διαπίστωσε ότι τα συγκεντρωτικά κλινικά δεδομένα έδειξαν σημαντική βελτίωση κινητικών και αισθητηριακών λειτουργιών με αποδεκτά προφίλ ασφάλειας, αν και οι προκαταλήψεις και η ετερογένεια απαιτούν μεγαλύτερες πολυκεντρικές δοκιμές.

Ορόσημο στην Ιαπωνία με αντίκτυπο για την παγκόσμια υγεία: Ένεση βλαστοκυττάρων κάνει ασθενή με αναπηρία να σταθεί ξανά

Στην Ιαπωνία, ειδικός στα βλαστοκύτταρα έχει σημειώσει ανακάλυψη που μπορεί να αποκαταστήσει την ελπίδα για πολλά άτομα με αναπηρία. Ο ερευνητής και η ομάδα του διεξήγαγαν μια δοκιμή που περιλάμβανε ένεση βλαστοκυττάρων, η οποία επέτρεψε σε έναν ασθενή να σταθεί όρθιος.

Δύο εκατομμύρια βλαστοκύτταρα σε μία μόνο ένεση

Σύμφωνα με έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (WHO), περίπου 1,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν με σοβαρή αναπηρία. Πολλοί από αυτούς πάσχουν από κινητικές αναπηρίες και δεν μπορούν να περπατήσουν. Στο Πανεπιστήμιο Keio της Ιαπωνίας, ο ειδικός στα βλαστοκύτταρα Hideyuki Okano και η ομάδα του κατάφεραν να κάνουν έναν ασθενή με παραπληγία να σταθεί και να αρχίσει να περπατά ξανά. Αυτό το επίτευγμα κατέστη δυνατό μέσω μιας απλής ένεσης βλαστοκυττάρων με στόχο τον «επαναπρογραμματισμό» του νωτιαίου μυελού του ασθενούς.

Ο νωτιαίος μυελός, που είναι υπεύθυνος για τη μετάδοση πληροφοριών με τη μορφή σημάτων από τον εγκέφαλο προς το υπόλοιπο σώμα, είναι μια παχιά δέσμη νεύρων που εκτείνεται από τον εγκεφαλικό στέλεχο έως τη μέση. Όταν ο νωτιαίος μυελός υποστεί βλάβη, δεν μπορεί πλέον να διευκολύνει την επικοινωνία μεταξύ του εγκεφάλου και ορισμένων μερών του σώματος, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη παράλυση σε σοβαρές περιπτώσεις.

Όπως ανέφερε η ιαπωνική εφημερίδα Asahi Shimbun στις 23 Μαρτίου 2025, ο Hideyuki Okano και η ομάδα του χορήγησαν ένεση δύο εκατομμυρίων «επαγόμενων πολυδύναμων βλαστοκυττάρων» (ή iPS cells). Αυτά είναι συμβατικά ενήλικα κύτταρα που έχουν επαναφερθεί σε σχεδόν εμβρυϊκή κατάσταση, αποκτώντας σημαντικό αναγεννητικό δυναμικό. Ουσιαστικά, αυτά τα κύτταρα είναι προετοιμασμένα να γίνουν νευρώνες. Μετά την ένεση, τα κύτταρα παρήγαγαν νέους νευρώνες και γλοιακά κύτταρα, τα οποία παίζουν κρίσιμο ρόλο στην υποστήριξη και προστασία του νευρικού συστήματος.

Ενθαρρυντικά τα αποτελέσματα με κάποιες επιφυλάξεις

Συνολικά, οι ερευνητές έκαναν την ένεση σε τέσσερις ασθενείς μεταξύ 2021 και 2023. Αξιοσημείωτα, δύο από αυτούς τους ασθενείς ανέκτησαν σημαντικό μέρος των κινητικών τους λειτουργιών. Επιπλέον, η ομάδα δεν παρατήρησε σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες κατά τη διάρκεια του έτους που ακολούθησε τη διαδικασία. Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι ενέσεις χορηγήθηκαν σχετικά σύντομα μετά τα ατυχήματα, μεταξύ δύο και τεσσάρων εβδομάδων. Αυτή η χρονική στιγμή ενδέχεται να αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για την επιτυχία της θεραπείας.

Παρόλα αυτά, τα ενθαρρυντικά αποτελέσματα ίσως πρέπει να αντιμετωπιστούν με κάποια επιφύλαξη, σύμφωνα με τον Αυστραλό νευροεπιστήμονα James St John. Σε συνέντευξή του για άρθρο που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature στις 24 Μαρτίου 2025, τόνισε την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα. Επεσήμανε ότι οι δύο ασθενείς που ανέκτησαν κάποιες κινητικές λειτουργίες ενδέχεται να είχαν ανακάμψει φυσικά.

Τέλος, τα σχόλια του Αυστραλού ερευνητή αναδεικνύουν ένα σημαντικό σημείο: τα ευρήματα της ιαπωνικής ομάδας δεν έχουν ακόμη υποβληθεί σε αξιολόγηση από ομότιμους. Αυτό το βήμα είναι ουσιαστικό για την επικύρωση οποιασδήποτε επιστημονικής μελέτης ή έρευνας.

Πηγές: Glass Almanac, PubMed, Nature, Nature (2), Scientific Reports, PubMed (2), PubMed (3), PLOS, PubMed (4)