Η σύνδεση της παχυσαρκίας με τη θνησιμότητα έχει γίνει ιδιαίτερα εμφανής από την έναρξη της πανδημίας του κορωνοϊού, οδηγώντας επιστήμονες από τα Πανεπιστήμια του Texas και του Wisconsin-Milwaukee να διερευνήσουν αν το πλεονάζον σωματικό βάρος μπορεί να σχετίζεται με υψηλά ποσοστά θνησιμότητας από την COVID-19.
Ο επικεφαλής ερευνητής Hamid Beladi και οι συνεργάτες του δημοσίευσαν πρόσφατα στο Public Health in Practice μια καινοτόμο μελέτη, στην οποία ανέλυσαν πιθανούς συσχετισμούς της θνησιμότητας από COVID-19 με το πλεονάζον βάρος σε σχεδόν 5,5 δισεκατομμύρια ενηλίκους από 154 χώρες σε όλο τον κόσμο.
Για να εντοπίσουν πιθανά μοτίβα στα δεδομένα, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν καινοτόμες τεχνικές στατιστικής ανάλυσης.
«Το βασικό εύρημα της ανάλυσης είναι ένας στατιστικά σημαντικός θετικός συσχετισμός ανάμεσα στη θνησιμότητα από COVID-19 και την αναλογία των υπέρβαρων ατόμων στους ενήλικους πληθυσμούς της μελέτης. Ο συσχετισμός αυτός διατηρείται σε όλες τις χώρες ανεξαρτήτως εισοδήματος του πληθυσμού και δεν είναι ευαίσθητος στη μέση ηλικία, την αναλογία των ηλικιωμένων ή αυτή των γυναικών», εξηγεί ο Δρ. Beladi.
Σύμφωνα με τη μελέτη, όταν η αναλογία των υπέρβαρων ανθρώπων στον ενήλικο πληθυσμό μιας χώρας είναι κατά μία ποσοστιαία μονάδα υψηλότερη από αυτή μιας δεύτερης χώρας, είναι λογικό να προβλέπουμε ότι η θνησιμότητα από COVID-19 θα είναι 3,5 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερη στην πρώτη χώρα.
«Ο μέσος ενήλικας είναι λιγότερο πιθανό να πεθάνει από κορωνοϊό σε μια χώρα με σχετικά μικρή αναλογία υπέρβαρων ατόμων στον ενήλικο πληθυσμό, συγκριτικά με μια χώρα με σχετικά υψηλή αναλογία», επισημαίνει ο ειδικός.
Οι συγγραφείς της μελέτης αναφέρουν πως, κλινικά, το πλεονάζον σωματικό βάρος σχετίζεται με διάφορες συννοσηρότητες που μπορούν να οδηγήσουν σε αυξανόμενα σοβαρή νόσο και επακόλουθο θάνατο από COVID-19. Οι μεταβολικές διαταραχές, για παράδειγμα, μπορούν να δημιουργήσουν προδιάθεση για χειρότερα αποτελέσματα από τη νόσο. Και αφού το πλεονάζον σωματικό βάρος μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα το μεγαλύτερο όγκο και τη μεγαλύτερη διάρκεια της λοίμωξης, μπορεί, επίσης, να οδηγήσει σε υψηλότερα επίπεδα έκθεσης στη νόσο.
Σε γενικές γραμμές, η πανδημία έχει αποδειχθεί πιο θανατηφόρα σε ενήλικους πληθυσμούς που διαμένουν σε περιοχές με υψηλά ποσοστά παχυσαρκίας. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα ευρήματά τους μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη διαμόρφωση ρυθμίσεων δημόσιας πολιτικής στη βιομηχανία των τροφίμων, όσον αφορά στα κέρδη της από τις πωλήσεις επεξεργασμένων προϊόντων, τροφίμων με πολύ αλάτι, σάκχαρα και κορεσμένα λιπαρά.