
Μετάγγιση στο Τζάνειο: Δεν φταίει ο βοηθός νοσηλευτή δηλώνει ο Πρόεδρος της ΠΑ.ΣΥ.Ν.Ο.- Τι απαντά στον Άδωνη Γεωργιάδη
Ακολουθεί η ανακοίνωση του Προέδρου της ΠΑ.ΣΥ.Ν.Ο. – Ε.Σ.Υ., κ. Γεώργιος Αβραμίδης, για τις δηλώσεις του Υπουργού Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη, σχετικά με τη λανθασμένη μετάγγιση στο Τζάνειο Νοσοκομείο:
«Με αφορμή τις δηλώσεις του Υπουργού Υγείας κ. Άδωνι Γεωργιάδη για το περιστατικό λανθασμένης μετάγγισης στο Τζάνειο Νοσοκομείο, οφείλω να τοποθετηθώ με σαφήνεια:
Δεν φταίει ο Βοηθός του Νοσηλευτή.
Φταίει η εγκληματική υποστελέχωση που διαχρονικά έχει επιβληθεί στο Εθνικό Σύστημα Υγείας με την πολιτική υγείας που ακολουθείται.
Η εύκολη μετάθεση ευθυνών στους εργαζόμενους της πρώτης γραμμής δεν είναι μόνο άδικη, αλλά εγκυμονεί κινδύνους: Οδηγεί σε παραιτήσεις και σε αποχωρήσεις από το σύστημα με κάθε τρόπο.
Η πραγματικότητα μέσα στις κλινικές των νοσοκομείων είναι αμείλικτη και δεν χωρά στη ρητορική των πολιτικών γραφείων.
Με δήλωσή του ο Υπουργός αναφέρει ότι «δεν ήταν η προϊσταμένη δίπλα του να επιβλέψει τη διαδικασία». Εδώ αναδεικνύεται η απόλυτη άγνοια ή η σκοπιμότητα του Υπουργού.
Η Προϊσταμένη Νοσηλεύτρια εργάζεται μόνο σε πρωινή βάρδια και έχει επιτελικό ρόλο. Δεν προβλέπεται από πουθενά να βρίσκεται “δίπλα” σε κάθε πράξη, κάθε υπαλλήλου ευθύνης της, 24 ώρες το 24ωρο.
Αν ο Υπουργός δεν το γνωρίζει, τότε μάλλον είναι μη κατάλληλος για τη θέση του.
Και μιλώντας με αριθμούς, όταν σε μια Κλινική υπάρχουν 2 Νοσηλευτές για 35 ασθενείς στην πρωινή βάρδια και πρέπει να χορηγήσουν φαρμακευτική αγωγή στις 2:00 μ.μ., θα χρειαστούν τουλάχιστον 180 λεπτά μόνο για το τεχνικό κομμάτι της χορήγησης, χωρίς να υπολογιστεί η προετοιμασία (90 λεπτά για τον κάθε Νοσηλευτή). Αυτό σημαίνει ότι σε αρκετούς ασθενείς η φαρμακευτική αγωγή θα δοθεί μετά τις 3:30 μ.μ.. Με ότι αυτό συνεπάγεται για την πορεία της θεραπευτικής αγωγής των ασθενών.
Για ποια “τήρηση πρωτοκόλλων” μιλάμε λοιπόν;
Πρωτόκολλα σε συνθήκες πλήρους απαξίωσης και εγκατάλειψης.
Το ίδιο ισχύει και για τις βασικές νοσηλευτικές πράξεις.
Το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος και οι επιπτώσεις του στην ασφάλεια των ασθενών γίνονται επιπλέον αντιληπτά όταν συνυπολογίσει κάποιος το πλήθος των νοσηλευτικών πράξεων που εκτελούνται σε κάθε βάρδια — και ο αναπόφευκτος πραγματικός χρόνος καθυστέρησης που προκύπτει λόγω της τραγικής υποστελέχωσης.
Σχεδόν σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας, τις απογευματινές και νυχτερινές βάρδιες δεν υπάρχει καν Νοσηλευτής σε κάθε τμήμα. Το σύστημα, νομικά και ουσιαστικά, βρίσκεται στον αέρα. Είναι σαν να πραγματοποιείται χειρουργείο χωρίς Χειρουργό. Σε περιπτώσεις όπου υπάρχει μόνο ένας νοσηλευτής για ένα ολόκληρο τμήμα (στην καλύτερη περίπτωση) με 30 ή 35 ασθενείς, είναι αυτονόητο ότι δεν μπορεί να σηκώσει την ευθύνη και τις απαιτήσεις ενός τμήματος που, βάσει προδιαγραφών, χρειάζεται τουλάχιστον 7 νοσηλευτές για να λειτουργήσει με ασφάλεια.
Στις περισσότερες των περιπτώσεων σε κάθε νοσηλευτικό τμήμα εργάζονται μόνο Βοηθοί των Νοσηλευτών κατά παράβαση της νομοθεσίας, αλλά και ό,τι αυτό συνεπάγεται στην παροχή ποιοτικής και ασφαλούς νοσηλευτικής φροντίδας.
Κι όμως, οι άνθρωποι αυτοί καλούνται να καλύψουν χορηγήσεις φαρμάκων, λήψεις ζωτικών σημείων, παρακολουθήσεις, αλλαγές τραυμάτων, σύνθετες και εξειδικευμένες νοσηλευτικές πράξεις, καθώς, επίσης και επείγοντα περιστατικά — μόνοι τους, σε όλη τη βάρδια, χωρίς καμία ουσιαστική στήριξη.
Με την αγωνία μη γίνει κάποιο λάθος και επηρεάσει την υγεία του ασθενή και την πορεία της ασθένειάς του.
Αλλά και με το φόβο μίας πειθαρχικής και ποινικής δίωξης, εκεί όπου θα συμβεί το λάθος. Και αυτό συμβαίνει αναπόφευκτα, τις περισσότερες φορές χωρίς να γίνει αντιληπτό.
Αυτή είναι η πραγματικότητα του Ε.Σ.Υ. που καθημερινά κρατιέται όρθιο, όχι χάρη στο Υπουργείο και στις παροδικές εξαγγελίες του για δημιουργία εντυπώσεων, αλλά χάρη στην αυταπάρνηση του νοσηλευτικού προσωπικού.
Καλούμε λοιπόν τον Υπουργό Υγείας να πάψει να αναζητά αποδιοπομπαίους τράγους και να κάνει αυτό που του αναλογεί: να εξασφαλίσει τις πραγματικές προϋποθέσεις εφαρμογής των πρωτοκόλλων σε όλα τα επίπεδα φροντίδας, με στελέχωση, παροχή κινήτρων και σοβαρότητα.
Η ασφάλεια των ασθενών δε διασφαλίζεται με δηλώσεις στα Μ.Μ.Ε., αλλά με ευθύνη και πράξεις που έχουν αντίκρυσμα».
Πηγή: ygeiamou.gr