Μην αγνοείται τους νεκρούς του bullying. Αναρωτηθείτε τι τους οδήγησε στον θάνατο

Οι άνθρωποι που δεν είναι πια στη ζωή, λείπουν από τις οικογένειές τους, από τις σχέσεις τους, από τους γονείς τους, από τα παιδιά τους.

Λείπουν από τον κόσμο των ζωντανών. Δε θα  μάθουμε ποτέ το αποτύπωμα που θα άφηναν πίσω τους στην κοινωνία, στις επιστήμες, στη ζωή.  

Με τον θάνατό τους, τη δολοφονία τους, πήραν μαζί και τις ψυχές όλων όσων τους αγαπούσαν πραγματικά. Αφήσαν πίσω τους ζωντανούς νεκρούς.

Η βία και παρενόχληση δεν είναι μόδα,  δεν είναι οκ, δεν είναι μαγκιά. Είναι βαθιά δειλία και έντονο μίσος.  Μίσος όχι απαραίτητα για το άτομο που έχει στοχοποιηθεί αλλά σε ότι οι θύτες δεν έχουν η δε μπορούν να αποκτήσουν στη ζωή τους.  

Κάθε λίγο εμφανίζονται στα ΜΜΕ βίντεο με εικόνες ξυλοδαρμού και διαπόμπευσης και κανείς μα κανείς δεν μπορεί να καταλάβει γιατί κάποιος κάνει τέτοιου είδους πράξεις γιατί κανείς δεν εξηγεί ότι…  οι πράξεις που σχετίζονται με τον εκφοβισμό ή bullying  δεν γίνονται εν βρασμώ ψυχής.  Γίνονται με απόλυτη επίγνωση του τι θα ακολουθήσει, διαφορετικά θα ήταν ένας καβγάς.

Στον εκφοβισμό υπάρχει μια συνεχή κλιμάκωση της βίας , της παρενόχλησης τόσο σε διάρκεια όσο και σε ένταση.  

Στον εκφοβισμό δεν υπάρχει θύμα.  Υπάρχει στόχος.  Κάποιος η κάποια θα στοχοποιηθεί και όταν γίνει αυτό θα είναι στο ραντάρ των εκφοβισμών του και όποτε μπαίνει μέσα σε αυτό,  θα τον στοχεύουν και θα τον κακοποιούν. 

Ο στόχος μπαίνει σε ένα σπιράλ βίας.  Και όσο εκείνος ή εκείνη που έχει στοχοποιηθεί δεν αντιδρά,  είτε γιατί φοβάται είτε γιατί δε μπορεί, τότε η βία που θα του ασκείται θα γίνεται ακόμα μεγαλύτερη.

Την βιαιότητα του εκφοβιστή δεν μπορείς εύκολα να την περιορίσεις. Δε μπορείς να ξέρεις που θα συμβεί ή με πιο τρόπο το περιστατικό. Μπορεί να είναι μια ομάδα που το προκαλεί, μπορεί να είναι η επίδειξη μαγκιάς, η ερωτική απόρριψη, η εκδίκηση, η κοινωνική καταβολή ή όποια άλλη αιτία που θα δημιουργήσει την κακοποιητική συμπεριφορά.

Ακόμα και οι νόμοι που σήμερα υπάρχουν αλλά και εκείνοι που μπορεί να υπάρξουν δεν σημαίνει ότι αυτόματα θα μειώσουν το κοινωνικό αυτό φαινόμενο αν δεν ταυτιστούν με την εφαρμογή τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις εκείνοι που ασκούν εκφοβιστικές συμπεριφορές το κάνουν γιατί πιστεύουν ότι δεν θα πιαστούν ποτέ, ή ακόμα και να πιαστούν οι ποινές θα είναι τέτοιες που δε θα έχουν καμία ουσία.

Τι μπορεί όμως να λειτουργήσει ως αντίδοτο στις εκφοβιστικές συμπεριφορές;

Το πρώτο είναι να καταλάβουμε πως λειτουργεί το bullying. Πρέπει να καταλάβουμε πως όταν έρθει κάποιος και κυρίως ένα παιδί,να μας μιλήσει όταν τού ασκείται εκφοβισμός, αυτό γίνεται ήδη για μεγάλο χρονικό διάστημα. Έρχεται κάποιος να σου μιλήσει γιατί δε ξέρει που αλλού να πάει.

 Ιδιαίτερα δε, αν είσαι γονιός, άκουσε το παιδί σου κα μην το δεις αποσπασματικά. Άκουσε το παιδί σου που χρειάστηκε πολύ θάρρος για να σου μιλήσει. Άκουσε το παιδί σου και μην το επικρίνεις, μην του μιλήσεις υποτιμητικά, μην του πεις ότι έτσι είναι η ζωή , ή έτσι είναι τα αγόρια ή τα κορίτσια  ή μήπως φταις και εσύ. ¨Όταν σου μιλήσει άφησε ότι κάνεις και αφοσιώσου στην κουβέντα μαζί του. Εκείνη τη στιγμή είσαι παραπάνω από γονιός. Είσαι ένα λιμάνι για ένα καράβι μέσα σε μια άγρια θάλασσα που από παντού βάζει νερά. Ακόμα και αν δεν ξέρεις τι να του απαντήσεις κάνε το να καταλάβει ότι είσαι κοντά του.

Αυτό που έχει σημασία είναι σε ποιόν εσύ θα μιλήσεις μετά. Που εσύ θα ζητήσεις βοήθεια και ο τρόπος που θα την προσφέρεις. Γιατί πας να σώσεις μια ζωή.

Οι συνέπειές του εκφοβισμού φτάνουν μέχρι και τον θάνατο.  Ουσιαστικά κάποιος βάζει βαθιά το χέρι μέσα σου  και ξεριζώνει ότι καλό και φωτεινό υπάρχει.

Τι μπορεί να παρακινήσει ένα νέο παιδί να πεθάνει; Ποια φωνή μπορεί να τον παρακίνησε να το κάνει; Ποια δύναμη μπορεί τα στρέψει τα χέρια του ενάντια στον εαυτό του και να θυσιάσει τη ζωή του στον θάνατο;  Γιατί προτίμησε τον θάνατο από την ζωή;

Εκτός του έντονου στρες που βιώνει το στοχοποιημένο άτομο, αδυναμία να κοιμηθεί, τροφικές διαταραχές, κατάθλιψη σε αρκετές περιπτώσεις παθαίνει και μετατραυματικό στρες. Φανταστείτε ένα εξαιρετικά δυσάρεστο γεγονός που σας έχει συμβεί, να επαναλαμβάνεται συνεχώς ως εικόνα στο μυαλό σας, να ακούτε τους ίδιους ήχους, φωνές ή διαλόγους, να νιώθετε τα ίδια άσχημα συναισθήματα συνεχώς,  σε μια άσχετη στιγμή, ή όταν περνάτε από το ίδιο σημείο. Ουσιαστικά να ζείτε και να ξαναζείτε το ίδιο βίαιο περιστατικό με την ίδια ένταση κα σφοδρότητα συνεχώς.

Φανταστείτε να πρέπει να πηγαίνετε στο ίδιο σχολείο κάθε μέρα, ή στη δουλειά οι ενήλικες και να είστε κάθε μέρα σε εγρήγορση όχι για το αν θα έρθετε σε επαφή με τους εκφοβιστές αλλά για το πότε, το που και με τι σφοδρότητα θα σας εκφοβίσουν.

Για άλλη μια φορά η εκπαίδευση , η ενημέρωση, έχει σημαντικό ρόλο στην  αποφυγή και διαχείριση του φαινόμενου της βίας και παρενόχλησης. 

Μεγάλο πρόβλημα για τη λύση του φαινομένου είναι ο φόβος και ο στιγματισμός και μόνο της αναφοράς της λέξης εκφοβισμός/ mobbing / bullying.  Λες και υπάρχει στην σημερινή κοινωνία το φάντασμα μιας νέας Σπιναλόγκας, ένα νέου Elis Island.

Η ζωή δεν είναι ταινία ή είναι μια ταινία χωρίς σενάριο που κάθε σκηνή δεν σβήνει.  Κανείς δε θα νοιαστεί αν δεν ενδιαφερθείς πρώτα εσύ. Δεν θέλεις να έχεις την φωτογραφία του παιδιού σου στην τηλεόραση, στα δελτία ειδήσεων, στο twitter ή στα sites. Θέλεις να έχεις την φωτογραφία του στο κινητό σου και στις ωραίες στιγμές.

Ο εκφοβισμός, το bullying μπορεί να αντιμετωπιστεί. Δράσε Τώρα