Πανεπιστήμιο Πατρών: Κυτταρικές θεραπείες σώζουν τον εγκέφαλο;
Τα πρώτα αποτελέσματα της έρευνας αναμένεται να παρουσιαστούν στη διάρκεια του συνεδρίου που διοργανώνει το Εργαστήριο Φυσιολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών με επικεφαλής τον καθηγητή Σταύρο Ταραβήρα.
Σε ένα αποκαλυπτικό μονοπάτι που είναι πιθανόν να οδηγήσει στην αντιμετώπιση της νόσου πάρκινσον βρίσκεται η επιστημονική κοινότητα. Ενας σημαντικός καρπός αναμένεται να προκύψει άμεσα από τα ερευνητικά εργαστήρια, στα οποία συμπεριλαμβάνεται και το Εργαστήριο Φυσιολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών με επικεφαλής τον καθηγητή Σταύρο Ταραβήρα.
Η ανακάλυψη βασικών βημάτων ανάπτυξης του εγκεφάλου υπό το πρίσμα της εξέλιξης και ο σχεδιασμός νέων κυτταρικών θεραπειών αποτελούν κεντρικούς ερευνητικούς στόχους για τις επόμενες δεκαετίες. Ετσι, οι θεραπείες που βασίζονται σε νευρικά βλαστοκύτταρα (NSCs) είναι πολλά υποσχόμενες για την αντιμετώπιση νευροαναπτυξιακών, τραυματικών και νευροεκφυλιστικών ασθενειών.
Μάλιστα τα πρώτα αποτελέσματα της έρευνας αναμένεται να παρουσιαστούν στη διάρκεια του συνεδρίου που διοργανώνει ο κ. Ταραβήρας με συνδιοργανωτές τους Benedikt Berninger (UK), Gaia Navarino (AT), Corinne Houart (UK) Χριστίνα Κυρούση (GR) και με την υποστήριξη του διεθνούς οργανισμού European Molecular Biology Organization και του Πανεπιστημίου Πατρών 5-9 Ιουνίου στην Κυλλήνη.
«Αυτή τη στιγμή τρέχουν αρκετές κλινικές δοκιμές. Η λογική είναι ότι από τη στιγμή που έχουμε σε διαφορετικές ασθένειες του νευρικού συστήματος κάποια νευρικά κύτταρα να καταστρέφονται για τον ένα ή τον άλλο λόγο οι επιστήμονες σκέφτονται πώς μπορούν να τα αντικαταστήσουν. Να φτιάξουμε δηλαδή τέτοιου είδους κύτταρα στο εργαστήριο και να τα μεταφέρουμε στους ασθενείς» μας περιγράφει απλοποιημένα ο κ. Ταραβήρας.
Η ΝΟΣΟΣ ΠΑΡΚΙΝΣΟΝ
Μία από τις πρώτες κλινικές δοκιμές που βασίζονται στην παραπάνω λογική είναι η νόσος του πάρκινσον. «Επειδή η νόσος του πάρκινσον έχει την ιδιαιτερότητα να έχει συγκεκριμένους τύπους κυττάρων που λέγονται ντοπαμινεργικοί νευρώνες γιατί χρησιμοποιούν έναν νευροδιαβιβαστή την ντοπαμίνη και βρίσκονται σε μία συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου είναι μία από τις πρώτες κλινικές δομικές που γίνονται με τέτοιου είδους λογική. Να τους φτιάξουμε δηλαδή στο εργαστήριο και να τους μεταφέρουμε στους ασθενείς. Εχουν αρχίσει να γίνονται τέτοιου είδους μεταμοσχεύσεις και αναμένουμε τα αποτελέσματα. Πιστεύω ότι θα ακούσουμε κάποια από τα αποτελέσματα στο συνέδριό μας καθώς δύο από τους ομιλητές συμμετέχουν σε δύο πολυκεντρικές μελέτες».
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Στο ερώτημά μας αν η έρευνα αυτή θα οδηγήσει στη θεραπεία της νόσο πάρκινσον, ο κ. Ταραβήρας αναφέρει: «Είμαι φειδωλός σε αυτού τους είδους τα συμπεράσματα… Σίγουρα είναι μία καινούργια κατεύθυνση. Τα αποτελέσματα που θα έχουμε τα επόμενα δύο-τρία χρόνια θα είναι πολύ ενδεικτικά για το πώς αυτές οι θεραπείες μπορούν να αποτελέσουν μία εναλλακτική».
Την παρούσα γνώση και τις μελλοντικές προοπτικές για τις κυτταρικές θεραπείες αναμένεται να παρουσιάσουν στη διάρκεια του διεθνούς συνεδρίου 160 κορυφαίοι εμπειρογνώμονες στον κόσμο, από την Ευρώπη, τις ΗΠΑ, την Ινδία, την Αργεντινή και τη Βραζιλία, που μελετούν βασικές και μεταφραστικές πτυχές της βιολογίας των νευρικών βλαστοκυττάρων (NSCs). Επίσης θα ανταλλάξουν απόψεις με νέους ερευνητές και μελλοντικούς επιστήμονες αλλά και με εκπροσώπους συλλόγων ασθενών.
Πηγή: pelop.gr