Πώς η κατανάλωση αλατιού συνδέεται με τη σκλήρυνση κατά πλάκας
Σε μια σημαντική ανακάλυψη προέβησαν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Yale, διαπιστώνοντας ότι η υψηλή πρόσληψη αλατιού αυξάνει μία πρωτεΐνη που απορρυθμίζει την ανοσολογική λειτουργία. Το εύρημα αυτό μπορεί να οδηγήσει σε νέες θεραπείες για τα αυτοάνοσα νοσήματα και ειδικότερα για την πολλαπλή σκλήρυνση (σκλήρυνση κατά πλάκας).
Πριν από περισσότερες από δύο δεκαετίες, μια ερευνητική ομάδα στο εργαστήριο του David Hafler, ενός ερευνητή του Yale που εκείνη την εποχή βρισκόταν στο Harvard, ανακάλυψε έναν τύπο Τ κυττάρων στους ανθρώπους που καταστέλλει το ανοσοποιητικό σύστημα.
Αργότερα διαπίστωσαν ότι αυτά τα λεγόμενα ρυθμιστικά Τ-λεμφοκύτταρα, όταν είναι ελαττωματικά, αποτελούν υποκείμενη αιτία των αυτοάνοσων νοσημάτων, συγκεκριμένα της πολλαπλής σκλήρυνσης. Για πολλά χρόνια, ωστόσο, ο μηχανισμός πίσω από αυτή τη δυσλειτουργία παρέμενε ασαφής.
Πώς συνδέεται η πρόσληψη αλατιού με τη σκλήρυνση κατά πλάκας
Σε μια νέα μελέτη υπό την καθοδήγηση επιστημόνων του Yale, μια ομάδα ερευνητών διαπιστώνει ότι αυτή η απώλεια της ανοσολογικής ρύθμισης προκαλείται από την αύξηση της PRDM1-S, μιας πρωτεΐνης που εμπλέκεται στην ανοσολογική λειτουργία, πυροδοτώντας μια δυναμική αλληλεπίδραση πολλαπλών γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων, συμπεριλαμβανομένης της υψηλής πρόσληψης αλατιού.
Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Science Translational Medicine, αποκαλύπτουν επίσης έναν νέο στόχο για μια καθολική θεραπεία για την αυτοάνοση νόσο στους ανθρώπους.
«Αυτά τα πειράματα αποκαλύπτουν έναν βασικό υποκείμενο μηχανισμό για την απώλεια της ανοσολογικής ρύθμισης στην πολλαπλή σκλήρυνση και πιθανώς σε άλλες αυτοάνοσες ασθένειες», δήλωσε ο Δρ. Hafler, ο οποίος είναι επίσης πρόεδρος του Τμήματος Νευρολογίας του Yale.
«Παρέχουν επίσης μια μηχανιστική εικόνα για το πώς εμφανίζεται η δυσλειτουργία των ρυθμιστικών Τ κυττάρων (Treg) σε ανθρώπινες αυτοάνοσες ασθένειες», συμπλήρωσε.
Ο ρόλος των περιβαλλοντικών παραγόντων στα αυτοάνοσα
Τα αυτοάνοσα νοσήματα, που βρίσκονται ανάμεσα στις πιο κοινές διαταραχές που πλήττουν τους νεαρούς ενήλικες, είναι γνωστό ότι επηρεάζονται από γενετικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της ανεπάρκειας βιταμίνης D και των λιπαρών οξέων.
Σε μια προηγούμενη μελέτη, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα υψηλά επίπεδα αλατιού συμβάλλουν επίσης στην ανάπτυξη της πολλαπλής σκλήρυνσης, μιας αυτοάνοσης νόσου του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Συγκεκριμένα, παρατήρησαν ότι η υψηλή πρόσληψη αλατιού προκαλεί φλεγμονή σε έναν τύπο ανοσοκυττάρων που είναι γνωστά ως CD4 T κύτταρα, ενώ προκαλεί επίσης απώλεια της ρυθμιστικής λειτουργίας των Τ κυττάρων. Αυτό, όπως διαπίστωσαν, προκαλείται από μια ευαίσθητη στο άλας κινάση, ένα ένζυμο κρίσιμο για την κυτταρική σηματοδότηση, γνωστό ως SGK-1.
Για τη νέα μελέτη, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν την αλληλουχία RNA για να συγκρίνουν τη γονιδιακή έκφραση σε ασθενείς με πολλαπλή σκλήρυνση με αυτήν σε υγιή άτομα. Σε ασθενείς με πολλαπλή σκλήρυνση, οι ερευνητές εντόπισαν ανοδική ρύθμιση ή αυξημένη έκφραση ενός γονιδίου που ονομάζεται PRDM1-S, γνωστό και ως BLIMP-1, το οποίο εμπλέκεται στη ρύθμιση της λειτουργίας του ανοσοποιητικού.
Παραδόξως, το PRDM1-S προκάλεσε αυξημένη έκφραση του ευαίσθητου στο άλας ενζύμου SGK-1, οδηγώντας σε διαταραχή των ρυθμιστικών Τ κυττάρων, διαπίστωσαν οι ερευνητές. Επιπλέον, βρήκαν παρόμοια υπερέκφραση του PRDM1-S σε άλλες αυτοάνοσες ασθένειες, υποδηλώνοντας ότι μπορεί να είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό της ρυθμιστικής δυσλειτουργίας των Τ κυττάρων.
«Με βάση αυτές τις γνώσεις, τώρα αναπτύσσουμε φάρμακα που μπορούν να στοχεύσουν και να μειώσουν την έκφραση του PRDM1-S σε ρυθμιστικά Τ κύτταρα», σημείωσαν οι επιστήμονες και κατέληξαν:
«Έχουμε ξεκινήσει συνεργασίες με άλλους ερευνητές του Yale χρησιμοποιώντας νέες υπολογιστικές μεθόδους για να αυξήσουμε τη λειτουργία των ρυθμιστικών Τ κυττάρων με στόχο να αναπτύξουμε νέες προσεγγίσεις που θα λειτουργήσουν σε ανθρώπινες αυτοάνοσες ασθένειες».
Πηγή: oloygeia.gr