Τα 3 χαρακτηριστικά που έχουν οι ναρκισσιστές και τους ωθούν να πιστεύουν σε θεωρίες συνωμοσίας

Τρεις ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Kent, από την Πολωνική Ακαδημία Επιστημών και το Πανεπιστήμιο του Cambridge πιστεύουν ότι μάλλον ανακάλυψαν γιατί οι ναρκισσιστές είναι πιο πιθανό να πιστεύουν σε θεωρίες συνωμοσίας σε σύγκριση με άλλους ανθρώπους.

Στην επιστημονική δημοσίευση που έκαναν στο περιοδικό Current Opinion in Psychology η Aleksandra Cichocka, Marta Marchlewska και ο Mikey Biddlestone περιγράφουν τα χαρακτηριστικά των ναρκισσιστών που μπορεί προκαλούν αυτή την συμπεριφορά.

Καθώς η πανδημία είχε αρχίσει να εξαπλώνεται τα πολιτικά προβλήματα «αναθερμανθηκαν» σε πολλές περιοχές του κόσμου, οι θεωρίες συνομωσίας έγιναν μια απλή, συζήτηση που έκανε όλος ο κόσμος. Αυτού του είδους η σκέψης δεν είναι τίποτα νέο φυσικά, καθώς τίποτα δεν είχε αλλάξει, ειδικά όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο οι ειδήσεις αναπαράγονται μέσω των κοινωνικών δικτύων.

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών,πολλαπλές μελέτες έδειξαν πάντως ότι τα άτομα με ναρκισσισμό είναι πιο ευάλωτα στο να πιστεύουν θεωρίες συνωμοσίας. Μέσα σε αυτή τη νέα προσπάθεια, οι ερευνητές προσπάθησαν να εξηγήσουν γιατί συμβαίνει αυτό.

Οι ναρκισσιστές, σύμφωνα με όσα περιγράφουν οι ψυχολόγοι διατηρούν πεποιθήσεις που ενισχύουν τη δική τους ανωτερότητα και το δικαίωμα να έχουν θέση πάνω από το μέσο άνθρωπο. Προηγούμενη έρευνα έχει επίσης δείξει ότι οι άνθρωποι με ναρκισσισμό έχουν τρια συγκεκριμένα στοιχεία: Νευρωτισμό, ανταγωνισμό και τάση παθολογικής εξωστρέφειας. Αυτά είναι τα τρία χαρακτηριστικά σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν οι ερευνητές που κάνουν τους ναρκισσιστές να είναι ευάλωτοι σε θεωρίες συνομωσίας.

Ο νευρωτισμός είναι γενικά η τάση να αντιδρά κανείς συναισθηματικά ή παράλογα σε πληροφορίες. Προηγούμενη έρευνα προτείνει ότι είναι συχνά συνδεδεμένη με χαμηλή αυτοπεποίθηση, δυσκολίες στις διαπροσωπικές σχέσεις και το αίσθημα ντροπής. Είναι επίσης συνδεδεμένος με την παράνοια.

Ο ανταγωνισμός είναι η επιθετικότητα προς τους άλλους και τις απόψεις τους και συνήθως αυτό γίνεται για την απόκτηση και την διατήρηση του ελέγχου πάνω σε πράγματα και καταστάσεις.

Ο όρος Agent extraversion, που αναφέρεται στην παθολογική θα λέγαμε εξωστρέφεια περιγράφει την επιθετική ή την κατηγορηματική εξωστρεφή συμπεριφορά. Συνοδεύεται συνήθως με την αυτοπεποίθηση και συχνά την ικανότητα γοητείας.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η παράνοια μπορεί να οδηγήσει στην επικράτηση όσον αφορά τις θεωρίες συνωμοσίας και την ανάγκη διατήρησης ελέγχου κατά τη διάρκεια της εποχής που υπάρχει αβεβαιότητα, όπως είναι η πανδημία και μπορεί να οδηγήσει τους ναρκισσιστές να υιοθετήσουν παράξενους ισχυρισμούς, ώστε να κάνουν τους εαυτούς τους να νιώθουν ότι έχουν ακόμα τον έλεγχο της ζωής τους.

Επίσης, ο ανταγωνισμός έρχεται στην επιφάνεια όταν οι άλλοι αμφισβητούν τις απόψεις τους σχετικά με αυτές τις συνωμοσίες, γεγονός το οποίο τελικά απλά τις ενισχύει ακόμα περισσότερο.