Τρία καλοκαιρινά δροσιστικά ποτά με μεγάλη ιστορία
Όλοι μας έχουμε τα αγαπημένα μας καλοκαιρινά δροσιστικά ροφήματα. Αυτό το καλοκαίρι, όμως, μπορείς να δοκιμάσεις κάτι διαφορετικό. Πολλά ποτά έχουν ξεχαστεί με το χρόνο. Αυτά είναι πέντε ποτά που προέρχονται από όλο τον κόσμο και αξίζει να τα πιείτε.
1. Λεμονάδα
Ο ζαχαρούχος χυμός λεμονιού και το νερό αποτελούσε ανάσα δροσιάς στη Γαλλία του 16ου αιώνα. Το γαλλικό πάθος για την καυτή λεμονάδα αυξήθηκε τόσο πολύ που το 1676 οι πωλητές σχημάτισαν μια εμπορική συντεχνία που ονομάζεται Compagnie de Limonadiers.
Η λεμονάδα πραγματικά απογειώθηκε όμως χάρη σε μια μικρή αγγλική συνεισφορά το 1700, όταν εφευρέθηκε τεχνητά ανθρακούχο νερό. Γράφοντας σε μια εργασία το 1772, ο επιστήμονας Joseph Priestly περιέγραψε τη διαδικασία ως «εμποτισμό νερού με σταθερό αέρα». Αυτή η έρευνα χρησιμοποιήθηκε για να ξεκινήσει το οικιακό όνομα που συνεχίζουμε να γνωρίζουμε και να αγαπάμε, Schweppes, το 1783.
Σήμερα, η εμφιαλωμένη αφρώδης γαλλική λεμονάδα πωλείται εμπορικά σχεδόν παντού, αν και τίποτα δεν μπορεί να νικήσει τη φρεσκάδα αυτής της κλασικής έκδοσης. Για δύο μερίδες:
Υλικά
150 γρ ζάχαρη άχνη
120 ml νερό
Λωρίδες φλούδας λεμονιού από 1-1/2 λεμόνια
Στραγγιστό χυμό από 3 λεμόνια
250 ml ανθρακούχο νερό
Μέθοδος: Συνδυάστε τη ζάχαρη και το νερό σε μια μικρή κατσαρόλα. Ανακατεύουμε σε μέτρια φωτιά μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη. Προσθέστε τις φλούδες λεμονιού και βράστε. Μειώστε τη θερμότητα και σιγοβράστε ακάλυπτα για πέντε λεπτά. Αφήστε το σιρόπι να κρυώσει και ανακατέψτε το χυμό λεμονιού. Αφαιρέστε τις φλούδες λεμονιού. Ρίξτε σε μια μικρή στάμνα και προσθέστε αφρώδες νερό. Σερβίρετε.
2. Switchel
Το Switchel αναμφισβήτητα προέρχεται από την Καραϊβική, αλλά τα εύσημα πρέπει να πάνε και στη Νέα Αγγλία ως πηγή όπου ανανέωσε τους αποίκους της Νέας Αγγλίας του 17ου αιώνα. Επίσης γνωστό ως «δυνατή γροθιά», το ποτό ενυδάτωνε εργάτες πεδίου που ίδρωναν κάτω από τον καυτό ήλιο κατά τη διάρκεια της συγκομιδής σανού.
Γεμάτο με τζαμαϊκανό ρούμι, άρεσε επίσης στους γερουσιαστές και τα μέλη του Κογκρέσου της Ουάσινγκτον κατά τη διάρκεια έντονων συνόδων στο Κογκρέσο κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1800. Εάν η μελάσα δεν είναι του γούστου σας, δοκιμάστε να φτιάξετε αυτή τη συνταγή με τοπικό μέλι. Για οκτώ μερίδες:
Υλικά
4,5 λίτρα νερό
360 ml μελάσα
80 ml μηλόξυδο
1 κ.σ. φρέσκο τζίντζερ, τριμμένο
Μέθοδος: Ανακατέψτε όλα τα συστατικά σε μια μεγάλη κατσαρόλα. Αδειάστε το σε κανάτε και σερβίρετε.
3. Πόντς (Punch)
Ο λεξικογράφος Francisco Sobrino όρισε το ponche ή diapente, το 1732, ως ένα αγγλικό ποτό που παρασκευάζεται με aguardiente, νερό, lime και ζάχαρη. Σας ακούγεται οικείο;
Το Punch προηγήθηκε του grog, το ποτό που διέταξε ο ναύαρχος Edward “Old Grog” Vernon για να αντικαταστήσει το καθημερινό σιτηρέσιο μπύρας, το οποίο χαλούσε πολύ γρήγορα κατά τη διάρκεια μεγάλων ταξιδιών και ήταν πολύ βαρύ για μεταφορά. (Το ημερήσιο σιτηρέσιο ρούμι καταργήθηκε το 1970 μετά από ανησυχίες ότι η κατανάλωση αλκοόλ θα οδηγούσε σε ασταθή χέρια).
Όταν, όμως, το Βασιλικό Ναυτικό κατέλαβε και κράτησε το λιμάνι της Αβάνας το 1762, ο στόλος εισήγαγε τους ντόπιους σε αυτό το ποτό το οποίο προσάρμοσαν στο canchánchara, ένα μελωμένο ponche, και αργότερα, το τώρα διάσημο Daiquirí Frappé. Για μία μερίδα:
Υλικά: 250 ml κρύο νερό 20 γραμμάρια ζάχαρη άχνη 32 ml φρέσκο χυμό λάιμ 60 ml aguardiente ή ασημένιο ρούμι Κούβας
Μέθοδος: Ανακατέψτε τα συστατικά μαζί σε ένα ποτήρι ανάμιξης για να διαλύσετε τη ζάχαρη. Στραγγίστε σε ένα ψηλό ποτήρι. Προσθέστε μερικούς κύβους πάγου, αν θέλετε.
