Το DNA ή Ηλικία μας γερνάει;

Πολλοί έχουμε αναρωτηθεί αν το DNA μας παίζει καθοριστικό ρόλο στον τρόπο με τον οποίο γερνάμε. 

Σύμφωνα με μια νέα μελέτη ερευνητών του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ, φανερώνει πως η γήρανση και το περιβάλλον παίζουν σημαντικό ρόλο στην πορεία της υγείας μας, παρά τα γονίδια μας.Η ερευνητική ομάδα η οποία δημοσίευσε τα ευρήματα της στο επιστημονικό περιοδικό «Nature Communications» εξέτασε πώς τα γονίδια, η γήρανση και το περιβάλλον επηρέασαν περίπου 20.000 ανθρώπινα γονίδια. 

Οι επιστήμονες, διαπίστωσαν πως τόσο η γήρανση όσο και το περιβάλλον επηρεάζουν τα γονίδιά μας καθώς μεγαλώνουμε, περισσότερο από ό,τι η γενετική παραλλαγή. Το επίπεδο στο οποίο εκφράζονται τα γονίδια, δηλαδή κατά πόσο δραστηριοποιούνται, καθορίζει τα πάντα, από τα επίπεδα ορμονών και τον μεταβολισμό μας μέχρι την κινητοποίηση των ενζύμων που επισκευάζουν το σώμα.

Ειδικότερα, η ατομική μας γενετική σύνθεση μπορεί να βοηθήσει στην πρόβλεψη της γονιδιακής έκφρασης όταν είμαστε νεότεροι, ενώ όταν είμαστε μεγαλύτεροι είναι λιγότερο χρήσιμη. 

Το παράδειγμα που χρησιμοποιήθηκε στη μελέτη αφορούσε πανομοιότυπους διδύμους. Παρόλο που αυτοί έχουν το ίδιο σύνολο γονιδίων, αλλά καθώς μεγαλώνουν, τα προφίλ γονιδιακής έκφρασης τους αποκλίνουν, που σημαίνει ότι μπορούν να γεράσουν πολύ διαφορετικά μεταξύ τους, παρόλο που έχουν τα ίδια γονίδια.

Ο Πίτερ Σάντμαντ, επίκουρος καθηγητής βιολογίας στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϋ και συν-συγγραφέας της μελέτης, ανέφερε ότι έχουν γίνει πολυάριθμες μελέτες για τον προσδιορισμό του τρόπου με τον οποίο τα γονίδια μεταβάλλονται από την ανθρώπινη γενετική ποικιλομορφία.

Στη μελέτη συμμετείχαν 948 άτομα με μέση ηλικία τα 55 έτη. Στη συνέχεια, οι ερευνητές προσδιόρισαν τις επιπτώσεις της γήρανσης σε 27 ανθρώπινους ιστούς. Αφού τους μελέτησαν, ανακάλυψαν ότι οι ανθρώπινοι ιστοί είναι πιο πιθανό να έχουν καρκινικές μεταλλάξεις στους όγκους καθώς γερνούν.

Η μελέτη υποδηλώνει ότι όλοι γερνάμε διαφορετικά, ανεξάρτητα από τη γενετική. Τα ευρήματα της μελέτης συμβαδίζουν με την υπόθεση του Medawar, σύμφωνα με την οποία, «τα γονίδια που ενεργοποιούνται όταν είμαστε νέοι περιορίζονται περισσότερο από την εξέλιξη, επειδή είναι κρίσιμα για να διασφαλίσουμε ότι θα επιβιώσουμε για να αναπαραχθούμε, ενώ τα γονίδια που εκφράζονται αφού φτάσουμε στην αναπαραγωγική ηλικία δέχονται λιγότερες εξελικτικές πιέσεις».

«Σε όλους τους ιστούς του σώματός σας, η γενετική έχει περίπου την ίδια σημασία. Δεν φαίνεται να παίζει μεγαλύτερο ρόλο σε έναν ιστό ή σε έναν άλλο ιστό», δήλωσε ο Σάντμαντ. «Αλλά η γήρανση είναι πολύ διαφορετική μεταξύ των διαφόρων ιστών. Στο αίμα, το παχύ έντερο, τις αρτηρίες, τον οισοφάγο, τον λιπώδη ιστό, η ηλικία παίζει πολύ ισχυρότερο ρόλο από τη γενετική στην καθοδήγηση των προτύπων γονιδιακής έκφρασης».

Τέλος, οι ερευνητές, λένε πως η ηλικία ενός ατόμου παίζει πολύ μεγαλύτερο ρόλο στον καθορισμό της υγείας του σε σύγκριση με την έκφραση των γονιδίων.