Πρέπει να ζυγιζόμαστε συχνά;
Ο δείκτης της ζυγαριάς αποτελεί χωρίς αμφιβολία τον καθρέπτη της απώλειας βάρους. Οι παρεκκλίσεις από μία σωστή και ισορροπημένη διατροφή αποτυπώνονται σε αυτή, ενώ η σωστή τήρηση του προγράμματος τις περισσότερες φορές μας ανταμείβει.
Παρόλο που το τακτικό ζύγισμα αποτελεί σύμμαχο στην προσπάθεια απώλειας βάρους συχνά ακούγεται η παρεκτροπή να μην ζυγιζόμαστε συχνά, ή ακόμη και να μην ζυγιζόμαστε καθόλου. Συνήθως, μάλιστα, η προτροπή αυτή συνοδεύεται από το επιχείρημα ότι το τακτικό ζύγισμα μπορεί να μας αγχώσει και το άγχος αυτό μπορεί από μόνο τους να εμποδίζει την απώλεια βάρους. Τι ισχύει στην πραγματικότητα;
Μάθετε πότε η ζυγαριά ψεύδεται
Υπάρχουν κάποιοι παράγοντες όπως η έμμηνος ρύση, οι ορμονικές διαταραχές, η δυσκοιλιότητα, η αυξημένη πρόσληψη αλατιού την προηγούμενη ημέρα, που μπορεί να ανεβάσουν παροδικά τον δείκτη της ζυγαριάς και να μην αποτυπώνεται η πραγματική μας προσπάθεια.
Αυτή η αναντιστοιχία μπορεί να μας κάνει να απογοητευόμαστε, ωστόσο είναι ιδιαίτερα σημαντικό αντί να τα παρατήσουμε να αρχίσουμε να αναγνωρίζουμε πότε η ζυγαριά ψεύδεται και μας δείχνει βαρύτερους, χωρίς στην πραγματικότητα να έχουμε παχύνει. Έχετε υπόψιν σας ότι φυσιολογικά το βάρος του ανθρωπίνου σώματος έχει μέσα στην ημέρα σκαμπανεβάσματα και διακυμάνσεις που ανέρχονται περίπου στα +- 2 κιλά!
Πείτε ναι στο τακτικό ζύγισμα
Οι επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι η τεχνική της αυτοπαρακολούθησης βάρους (ζύγισμα) σχετίζεται ισχυρά με τον έλεγχο του βάρους και μάλιστα όσο συχνότερα ζυγιζόμαστε τόσο καλύτερα θα είναι τα αποτελέσματα της προσπάθειας απώλειας βάρους.
Το τακτικό ζύγισμα είναι από τις συμπεριφορές που συναντούμε πιο συχνά σε όλους όσους κατάφεραν να χάσουν κιλά και να τα διατηρήσουν σε βάθος χρόνου καθώς στην ουσία μας ενεργοποιεί, «χτυπά το καμπανάκι» μας ότι ξεφύγαμε και μας κάνει είτε να περιοριστούμε διατροφικά τις επόμενες μέρες, είτε να αυξήσουμε τη σωματική μας δραστηριότητα μας.
Σίγουρα η άνοδος του δείκτη της ζυγαριάς μπορεί να μας αγχώνει ελαφρώς, ωστόσο μας υπενθυμίζει ότι πρέπει να περιοριστούμε ξανά και έτσι αποφεύγουμε μία περαιτέρω αύξηση στα κιλά μας. Για παράδειγμα, σκεφτείτε ότι κάποιος ζυγίζεται μία φορά το μήνα και στο μηνιαίο του ζύγισμα διαπιστώσει ότι έχει πάρει τέσσερα κιλά.
Το πιθανότερο είναι να απογοητευτεί, να πιστέψει ότι τα κιλά σε αυτόν επαναπροσλαμβάνονται πολύ γρήγορά και ότι στην πραγματικότητα δεν θα αδυνατίσει ποτέ. Αν όμως ζυγιζόταν εβδομαδιαίως στο πρώτο κιλό προσθήκης, θα κινητοποιούνταν, θα άλλαζε τη διατροφή του και τη σωματική του δραστηριότητα, προσπαθώντας την επόμενη βδομάδα να χάσει το κιλό που πήρε.
Συμπερασματικά, το ζύγισμα μία δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα, όταν δε γίνεται «μανία» με τη ζυγαριά, μας εξασφαλίζει μία πιο σωστή επαφή με το σώμα μας με αποτέλεσμα να προλαμβάνουμε μεγάλες υποτροπές που είναι δύσκολο να αντιστραφούν.