“Η κατάσταση στο χώρο της Υγείας στο Λασίθι έχει φτάσει σε τέτοια κατάσταση, που δεν μπορεί πλέον να χαρακτηρίζονται «νοσοκομεία» αλλά αδιαβάθμητες δομές Υγείας”

Πιο δραματικά από ποτέ τέθηκε χθες στη μονοθεματική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αγίου Νικολάου το πρόβλημα της τραγικής υποβάθμισης των υπηρεσιών Υγείας στο Γενικό Νοσοκομείο Αγίου Νικολάου και γενικότερα στο Ν. Λασιθίου.

Η κατάσταση στο χώρο της Υγείας στο Λασίθι έχει φτάσει σε τέτοια κατάσταση, που δεν μπορεί πλέον να χαρακτηρίζονται «νοσοκομεία» αλλά αδιαβάθμητες δομές Υγείας.

Όπως δε ανέφερε χαρακτηριστικά o πρόεδρος της Ένωσης Νοσοκομειακών Γιατρών κ. Κ. Καραταράκης, έχει διαμορφωθεί ένας φαύλος κύκλος, που ανατροφοδοτεί η υποχρηματοδότηση από το κράτος, που οδηγεί σε αποχώρηση ή απροθυμία εισόδου νέων γιατρών στο σύστημα με αποτέλεσμα την υποστελέχωση υποχρεώνοντας τους εναπομείναντες στο σύστημα σε υπερεργασία, αναγκάζοντάς τους να παραιτηθούν, που οδηγεί στην υποστελέχωση κ.ο.κ.

Στο βίντεο που ακολουθεί παρακολουθήστε τις δηλώσεις του κ. Καραταράκη:

“Καλησπέρα σε όλους.

Αυτό που θέλω να πω σαν Ένωση Νοσοκομειακών Γιατρών Λασιθίου, είναι ότι το πρόβλημα δεν είναι στο νομό Λασιθίου. Το πρόβλημα είναι σε όλους τους νομούς της χώρας. Δηλαδή μιλάμε για ένα κεντρικό πρόβλημα.

Αυτή τη στιγμή, για να μιλήσουμε λίγο θεωρητικά με όρους κυβερνητικής, έχουμε να κάνουμε με ένα σύστημα θετικής παλίνδρομης ρύθμισης, ένα φαύλο κύκλο. Υπάρχει υποχρηματοδότηση, η οποία οδηγεί σε υποστελέχωση. Η υποστελέχωση με τη σειρά της οδηγεί σε υπερεργασία. Η υπερεργασία οδηγεί σε παραιτήσεις, οπότε επιδεινώνεται η υποστελέχωση και ούτω καθεξής.

Όπως γνωρίζουμε, όσοι γνωρίζουν, οι φαύλοι κύκλοι, αυτά τα συστήματα, είτε στην κοινωνία είτε στη φύση, δεν είναι βιώσιμα. Οδηγούνται μαθηματικά στην καταστροφή, στο θάνατο.

Οπότε οι επιλογές είναι δύο: Ή γίνεται μια γενναία χρηματοδότηση στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, ώστε να ξαναγίνει ελκυστικό, ώστε να έρθουν νέοι γιατροί να το επανδρώσουν και να δουλέψουν, όπως γινόταν στη δεκαετία του ’90 και στη δεκαετία του 2000, όπου όταν έκαναν μια αίτηση επιμελητή Β’, σε ένα μικρό νοσοκομείο ή σε ένα μικρό κέντρο υγείας, υπήρχαν 15-20 υποψήφιοι και τώρα δεν υπάρχει καμία για θέσεις διευθυντή. Ή λοιπόν γίνεται μια γενναία χρηματοδότηση, ώστε να ενισχυθεί το Εθνικό Σύστημα Υγείας, ή η άλλη λύση είναι να το καταστρέψουν, να το αφήσουν να πεθάνει. Αυτό έχω να πω.“

Πέραν από τη μεσοπρόθεσμη παρέμβαση που ενδεχομένως υποδείξει η όποια μελέτη κατατεθεί στο υπουργείο και τη βούληση για εξεύρεση ουσιαστικών λύσεων, απαιτούνται άμεσες αποφάσεις και παρεμβάσεις που θα εξασφαλίσουν τη διαχείριση των οξυμμένων ελλείψεων και αναγκών στις δομές Υγείας του νομού και της δυνατότητάς τους να ανταποκριθούν στις παρούσες και όσες ανάγκες παρουσιάζονται καθημερινά για τους κατοίκους – πόσο μάλλον στις πολύ περισσότερες εν μέσω της τουριστικής περιόδου για τουρίστες και εργαζόμενους στον τουριστικό τομέα, τονίστηκε.

Συγκλονιστικά ήταν τα στοιχεία που παρουσίασε ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Λασιθίου Κων. Νικολαράκης, αποδεικνύοντας την πλήρη απαξίωση των νοσοκομείων του Ν. Λασιθίου, τα οποία, στην κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει και στην αδυναμία τους να ανταποκριθούν, δεν μπορεί να αποκαλούνται πλέον «νοσοκομεία» αλλά αορίστως ….δομές Υγείας!

Στο βίντεο που ακολουθεί παρακαλουθήστε τις δηλώσεις του κ. Νικολαράκη:

“Θα ξεκινήσω λίγο ανάποδα για να δώσω την εικόνα ότι νοσοκομεία αυτή τη στιγμή στο νομό Λασιθίου δεν υπάρχουν. Αποφεύγω εξ αρχής και καιρό να χρησιμοποιώ τον όρο νοσοκομείο, διότι κύριε Σπανάκη το νοσοκομείο και αγαπητοί μου έχει ορισμένο περιεχόμενο η ορολογία αυτή. Σημαίνει τι; Ότι πηγαίνουν οι ασθενείς και σε ένα ποσοστό 90, 95, 97, 98 πάνε και λύνουν το πρόβλημά τους.

Σε ένα μικρό ποσοστό 2-3% βαριά ή εξειδικευμένα περιστατικά δεν μπορεί κάθε νοσοκομείο να τα επιλύσει. Καρδιοχειρουργικά, νευροχειρουργικά και δεν ξέρω τι άλλο. Tο νοσοκομείο οφείλει με ασφάλεια να τα μεταφέρει κάπου αλλού. Αν ένα νοσοκομείο δεν έχει αυτά τα δύο χαρακτηριστικά, δεν ονομάζεται νοσοκομείο. Ονομάζεται δομή παροχής υπηρεσιών υγείας και αν ήταν εταιρεία θα έλεγε και κανείς και περιορισμένης ευθύνης. Δεν είναι εταιρεία, θέλω να πιστεύω ότι είναι πλήρους ευθύνης, αλλά αναποτελεσματικά.

Και θα ρθω σιγά-σιγά να σας πείσω, καλύτερα να το ξέρουμε πού είμαστε παρά να κρυβόμαστε πίσω από μελέτες που ξεκίνησαν το 1989 επί Σούρλα και συνεχίζονται 50 χρόνια αργότερα με χειρότερα αποτελέσματα. Όποιος δεν θέλει, παλιά ήταν μόδα της αριστεράς να λέει κάνουμε μελέτη και κάνουμε και ομάδες και κάνουμε υποομάδες για να μην λύσουμε το θέμα. Τώρα γίνεται φαίνεται και της δεξιάς.

Λοιπόν, θα ξεκινήσω λίγο εξανάπωδα και θα διαβάσω ένα χαρτί το οποίο είναι επίσημο έγγραφο του νοσοκομείου Αγίου Νικολάου, πρόσφατο έγγραφο, υπογεγραμμένο από γιατρό του νοσοκομείου Αγίου Νικολάου. Και τι λέει; Ήρθε ένας ασθενής που είχε αυτά τα προβλήματα, του κάναμε τούτο, εκείνο, τ’ άλλο, το άλλο και το παράλλο, αλλά λόγω έλλειψης εφημερεύοντος καρδιολόγου, προσέξτε μια έκφραση: “παραπέμπεται σε νοσοκομείο της Προκοπής για περαιτέρω διερεύνηση και άμεση αντιμετώπιση. Ευχαριστώ εκ των προτέρων για την κατανόηση.” Αυτό είναι ένα χαρτί, επίσημο κείμενο του νοσοκομείου Αγίου Νικολάου. Γιατρός που υπηρετεί στο νοσοκομείο Αγίου Νικολάου παραπέμπει σε νοσοκομείο της Προκοπής. Θα μπορούσα να σταματήσω εδώ και να μην πω τίποτα άλλο. Θα το προχωρήσω όμως.

Θα διαβάσω ποια κενά είχε το νοσοκομείο μας σε βασικές ειδικότητες το μήνα Ιούνιο, ο οποίος τελείωσε. Την 1/6 του 24 στο νοσοκομείο Αγίου Νικολάου δεν εφημέρευε ούτε το καρδιολογικό ούτε το ακτινολογικό. Έπαθες έμφραγμα, πέθαινες ή προλάβαινες να πας στο Ηράκλειο. Ακτινολογικό δεν εφημέρευε σε κανένα νοσοκομείο του νομού Λασιθίου.  Δύο μέρες μετά, 3/6. Δεν εφημέρευε ούτε αναισθησιολόγος ούτε χειρουργός στο νοσοκομείο Ιεράπετρας, εφημέρευε αναισθησιολόγος χωρίς χειρουργό. Στο νοσοκομείο Σητείας εφημέρευε χειρουργός χωρίς αναισθησιολόγο.

Στο ένα εφημερεύει χειρουργός χωρίς αναισθησιολόγο, στο άλλο αναισθησιολόγος χωρίς χειρουργό και στο άλλο τίποτα.

9/6 στον Άγιο Νικόλαο. Δεν εφημέρευε καρδιολόγος, ακτινολόγος.

15/6 στον Άγιο Νικόλαο. Δεν εφημέρευε το αναισθησιολογικό, ούτε το ακτινολογικό, ούτε το καρδιολογικό, ούτε το τμήμα γενικής χειρουργικής. Θα κάνω μια παρένθεση παρακάτω. Δεν εφημερεύουν άλλα 15 μεμονωμένες ειδικότητες, τα οποία δεν εφημερεύουν ποτέ. Αλλά αυτά τώρα είναι ο πυρήνας του προβλήματος. Φτάσαμε και καίμε κινητήρα, δεν μας λείπει ένα φτερό, μας λείπει το φρένο, μας λείπει το τιμόνι. Τώρα κάψαμε τους κυλίνδρους, που είναι οι κλινικές αυτές.

Κυριακή 16/6 λόγω έλλειψης ιατρών δεν εφημέρευε στον Άγιο Νικόλαο αναισθησιολογικό ούτε το γενική χειρουργική.

24/6 του Αγίου Πνεύματος, παρακαλώ, αργία. Λόγω έλλειψης ιατρών δεν εφημέρευε το αναισθησιολογικό, ούτε το τμήμα γενικής χειρουργικής, ούτε το ακτινολογικό. Ακτινολογικό σε κανένα νοσοκομείο του νομού. Να κάνω μελέτη να το δούμε πώς, τι φταίει και θα το μελετήσουμε το θέμα. Θέλει εν βάθη σι για να το καταλάβουμε.

29/6 λόγω έλλειψης ιατρών δεν εφημέρευε το αναισθησιολογικό στον Άγιο Νικόλαο, ούτε το ακτινολογικό, ούτε η μονάδα εντατικής θεραπείας, ούτε το τμήμα γενικής χειρουργικής. Σε περιστατικό καρδιακής ανακοπής κλήθηκε και προσήλθε στο νοσοκομείο γιατρός της ΜΕΘ που δεν εφημέρευε για το καρδιολογικό περιστατικό. Την ίδια μέρα σε κανένα νοσοκομείο του νομού δεν εφημέρευε αναισθησιολογικό τμήμα.

30/6 δεν εφημέρευε το αναισθησιολογικό, δεν εφημέρευε η εντατική, δεν εφημέρευε η χειρουργική. Γενική χειρουργική την ίδια μέρα και αναισθησιολογικό δεν εφημέρευε σε κανένα νοσοκομείο του νομού Λασιθίου.

Να το πάρετε να το χαίρεστε αυτοί που θέλουν να κάνουν μελέτες. Να δούμε τι μελέτες θα κάνουνε. Διότι μελέτη κάνεις όταν έχεις προβλήματα να αντιμετωπίσεις σε βάθος χρόνου. Αυτός που θα πάθει εδώ μια αιμορραγία τώρα, προλαβαίνει, δεν προλαβαίνει ο Μουντατσάκης να πάει στο νοσοκομείο να του να του κλείσει το τραύμα; Αν δεν προλάβει, έχει πεθάνει μέχρι να πάει ο Μουνταστάκης. Αν ένας του έχει κλείσει το δρόμο από κάτω στ’ αμάξι και δεν μπορεί να είναι πάει σε 2 λεπτά στο νοσοκομείο, πάει ο άλλος. Το ίδιο ισχύει για τον καρδιολόγο, το ίδιο ισχύει για τον καθένα. Να σταματήσουμε λοιπόν να μιλάμε για νοσοκομεία και να μιλάμε για δομές υγείας με τελείτσες παραπέρα.

 Να κάνουμε μια σύγκριση που βολέυει τι γίνεται σε άλλους νομούς;

 Εδώ το ανατολικό κομμάτι της Κρήτης. Να πάμε στο δυτικό κομμάτι στα Χανιά και να δούμε την ίδια ώρα τι συμβαίνει. Είναι μια σελίδα εφημερεύοντες. Δεν θα σας τις πω. Θα σας πω ότι εφημερεύοντες νευροχειρουργοί, νευρολόγοι, ψυχίατροι, ορθοπεδικοί, εντατικολόγοι δύο-τρεις, οφθαλμίατροι δύο-τρεις, παιδίατροι τέσσερις. Μην το διαβάσω όλο. Θα πω μόνο τα αθροίσματα.

Μία μέρα τυχαία επιλογή 18 Μαρτίου του 24 στο νοσοκομείο Χανίων εφημερεύουν 37 τμήματα και 78 γιατροί. 37 τμήματα και 78 γιατροί.

Στο νοσοκομείο Αγίου Νικολάου εφημερεύουν 12 τμήματα και 16 γιατροί.

Στο Νεάπολη, μην το συζητήσω, με δύο γιατροί και δύο τμήματα.

Στην Ιεράπετρα είναι τρία τμήματα με δύο γιατρούς.

Και στο Σητείο εφημερεύουν έξι τμήματα με έξι γιατρούς, ένα το καθένα.

Αν αυτά είναι νοσοκομεία, πέστε μου το να το ξέρω και εγώ.

Το Πανεπιστημιακό την ίδια μέρα, βεβαίως, εφημερεύουν 48 τμήματα και 157 γιατροί.

Εμάς οι γιατροί είναι 16, και τα τμήματα 60.

Θα θυμίσω λίγο αυτό που ξεκίνησα να λέω προηγουμένως. Ότι φτάσαμε να έχει χτυπήσει ο κινητήρας του πράγματος και είμαστε στο αεροπλάνο που εγκαταλείπεται και λένε, “Εδώ οι πόρτες εξόδου, φεύγουμε.” Δεν είναι το πρόβλημα. Κάποτε το νοσοκομείο Αγίου Νικολάου είχε ουρολογικό τμήμα πλήρως ανεπτυγμένο με τέσσερις ουρολόγους, με διευθυντή τον Ζαμπιόζη και χειρουργούσαν 10 ανθρώπους την ημέρα και εφημέρευαν καθημερινά. Πότε; 15 χρόνια πριν. Κάποτε η ΩΡΛ κλινική είχε τέσσερις γιατρούς με διευθυντή τον Μουρνιελά και χειρουργούσαν οτιδήποτε κάθε μέρα και εφημέρευαν 30 μέρες. Κάποτε με διευθυντή τον Μετοχιανάκη που κάθεται εκεί είχε τέσσερις οδοντίατρους. Τώρα είναι ένας. Άμα σε πιάσει το δόντης σου και είναι Σαββατοκύριακο, θα παίρνεις παυσίπονα μέχρι Δευτέρα το πρωί. Διότι είναι ένας. Άντε να τον ψάξεις να τον βρεις. Κάποτε υπήρχε πνευμονολογική κλινική με διευθυντή τον Μπάρλα. Τώρα έχει δύο πνευμονολόγους χωρίς να λειτουργεί πνευμονολογική κλινική. Κάποτε είχε νευρολόγο που το είμαι εγώ και είχε την τύχη να έρθει νευρολόγος δεύτερος ο οποίος έφυγε. Και πού πήγε; Σπίτι του. Πολύ καλός νευρολόγος. Και όταν του είπα, “Γιατί φεύγεις;” “Γυναίκα ήταν.” Και γνωστή μου και κολλητή μου. “Γιατί φεύγεις, ρε Μαρία;” Ξέρετε τι μου είπε; “Δήμαρχε,” επειδή έπεσε στο οικονομικό. “Πίστεψέ με, Νικολαρακη, ότι δεν με καίει το οικονομικό. Μπορώ να ζήσω με τα πενιχρά χρήματα τα οποία παίρνω. Με καίει το γεγονός ότι θα μπω φυλακή.” Διότι το βράδυ δεν έχω ακτινολόγο και δεν μπορώ να κάνω τον νευρολόγο όπως τον κάναν 200 χρόνια με ένα σφυράκι να χτυπάω τα γόνατα του, όταν δεν έχω ένα αξονικό, όταν δεν έχω ένα εργαστήριο, όταν δεν έχω καρδιολόγο, όταν δεν έχω τίποτα. Θα μπω φυλακή. Αν με αγαπάς, μην με πιέζεις. Θα φύγω προτού μπω φυλακή.

Άρα το δεύτερο στοιχείο, πέραν από το οικονομικό, το οποίο θα πω και σε μια κουβέντα, είναι η ασφάλεια του γιατρού. Αν είσαι μόνος σου και δεν υπάρχει δίπλα το ακτινολογικό, σαν κομπολόι είναι το νοσοκομείο. Το κομπολόι άμα φύγει μία-μία η χάντρα του, παύει να είναι κομπολόι, χύνονται όλα κάτω. Δεν μπορείς να το παίζεις μόνος σου, γιατρός και να πενευεσαι για αυτά που κάνεις. Άρα είναι το οικονομικό, είναι η ασφάλεια και κάτι τρίτο πολύ βασικό, το οποίο το χάνει, κανείς εδώ.

Αν έρθει καθηγητής πανεπιστημίου στον Άγιο Νικόλαο και επειδή δεν τον αφήνει το νοσοκομείο να πάει να μετεκπαιδευτεί, γιατί είχε ανάγκες, σε 10 χρόνια αυτά που έχει μάθει και από κει που ήταν κορωνίδα στην επιστήμη του, έχει τελειώσει. Και σε 20 είναι άχρηστος ή επικίνδυνος. Διότι δεν του δίνεται η δυνατότητα από δω να επιμορφωθεί. Αυτοί είναι οι τρεις παράγοντες, λοιπόν. Το οικονομικό, ν’ άρθω πάλι, πόσοι είμαστε εδώ; 50. Θα ρωτήσω τους 50 μία ερώτηση. Διότι το λένε, “Α, οι γιατροί παίρνουν πολλά. Α, οι γιατροί αμείβονται και ήταν παραπάνω.” Και θα ρωτήσω και όποιος θέλει να απαντήσει. Η γυναίκα μου είναι γιατρός και φεύγει το πρωί στις 9:00 και σχολάει το άλλο μεσημέρι στις 2:00, όταν εφημερεύει. Και κάνει υπερωρίες από τις 2:00 μέχρι το επόμενο πρωί στις 9:00. Πόση είναι η καθαρή αμοιβή; Πέστε μου ένας από όλους σας. Πόσο που φέρνει η γυναίκα μου το επόμενο πρωί ως διευθύντρια της Παιδιατρικής Κλινικής στο σπίτι, καθαρά, μετά που θα βγάλει τους φόρους; Θα σας το πει ο Καραταράκης που είναι εκεί. Δεν είναι πολλά; Ο Καραταράκης θα πει το ακριβές νούμερο.

Το ακριβές νούμερο θα πεις, Καραταράκη, πόσο είναι. Καταλάβατε; Καταλάβατε ότι δεν θέλει μελέτη το πράγμα; Αλλά θέλει λεφτά που είπε ο Μαθιουδάκης. Δεν θα έρθει γιατρός στο νοσοκομείο Αγίου Νικολάου ο οποίος να τον βάλεις 2:00 η ώρα το μεσημέρι στον κίνδυνο αυτό. Να τον αφήσεις εδώ και να κάθεται μέχρι το άλλο πρωί ή μέχρι το άβρο το μεσημέρι στις 2:00 και να του δίνεις €60. Ούτε θυρωρός. Να κάθεται με τα χέρια σταυρωμένα. Και όχι να παίζει κορώνες-γράμματα με τη ζωή των ασθενών. Αυτό, λοιπόν, με το οικονομικό, για να ξέρουμε το μέγεθος της αμοιβής των γιατρών και για να μην κοροϊδεύει ο ένας τον άλλο και λέει, “Κάνω μελέτες.” Δεν θα έρθει κανείς. Από το ΕΣΥ αυτή τη στιγμή λείπουν 6.000 γιατροί. Και φύγανε για αυτό το λόγο οι περισσότεροι. Και από την Ελλάδα η αφρόκρεμα των γιατρών, ξέρετε πόσοι φύγανε στο εξωτερικό;

20.000, τους οποίους έβγαλαν τα ελληνικά πανεπιστήμια, την αφρόκρεμα, την πλήρωσε ο Έλληνας από το υστέρημά του και τον πήγαινε στο πανεπιστήμιο για να τους σπουδάσει και την τελευταία στιγμή αντί να τον απολαύσει ως ένα γιατρό στην περιοχή του, στο χώρο του και να μην περιγράφουμε αυτά που περιγράφουμε εδώ, βάζει το καπέλο του και φεύγει για να μην φτάσει στην κατάντια αυτή την οποία συζητάμε.“

Πηγή: anatolh.com