Ισχιαλγία: Μπορεί ο βελονισμός να αποτελέσει φάρμακο; Τι αναφέρουν νέες μελέτες

Μια νέα κλινική έρευνα, που σύγκρινε τον βελονισμό με ένα εικονικό φάρμακο (placebo), αποδεικνύει ότι η μέθοδος αυτή μπορεί να προσφέρει ανακούφιση σε όσους υποφέρουν από ισχιαλγία.

Ο βελονισμός αποδείχθηκε ότι μειώνει τον πόνο και βελτιώνει την καθημερινή λειτουργικότητα των ατόμων με ισχιαλγία πιο αποτελεσματικά από μια ψευδή θεραπεία βελονισμού, η οποία προσομοιώνει τη διαδικασία αλλά δεν έχει πραγματική θεραπευτική δράση.

Η νέα έρευνα, που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα 14 Οκτωβρίου στο περιοδικό JAMA Internal Medicine, συμπεριέλαβε 220 άτομα που υπέφεραν από ισχιαλγία, μια πάθηση που προκαλεί αίσθηση πόνου, αδυναμίας ή μουδιάσματος στο κάτω μέρος του σώματος, λόγω πίεσης ή τραυματισμού του ισχιακού νεύρου, το οποίο είναι το μεγαλύτερο στο σώμα. Στην περίπτωση των συμμετεχόντων, όλοι είχαν δισκοκήλη που προκαλούσε τα συμπτώματα.

Ποιες οι θεραπευτικές επιλογές για την ισχιαλγία

Οι θεραπείες για την ισχιαλγία περιλαμβάνουν τη χρήση παυσίπονων, όπως η παρακεταμόλη, ή ισχυρότερων φαρμάκων, όπως τα οπιοειδή, ενώ άλλοι ασθενείς υποβάλλονται σε επισκληρίδιες ενέσεις γύρω από τον νωτιαίο μυελό. Σε κάποιες περιπτώσεις εφαρμόζονται μέθοδοι φυσικοθεραπείας ή αυτοθεραπείας, όπως η χρήση πάγου ή τακτικές ασκήσεις. Σε πολύ προχωρημένα στάδια, οι γιατροί μπορεί να προτείνουν χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση των τμημάτων της σπονδυλικής στήλης που ασκούν πίεση στο νεύρο.

Όπως αναφέρεται από τον Dr. Jerard Kneifati-Hayek του Πανεπιστημίου Columbia και τον Dr. Mitchell Katz του NYC Health + Hospitals, οι σημερινές θεραπείες για την ισχιαλγία δεν ικανοποιούν πλήρως τους ασθενείς, καθώς συχνά δεν είναι αρκετά αποτελεσματικές και συνοδεύονται από παρενέργειες.

Η νέα μελέτη προσφέρει σαφείς ενδείξεις ότι ο βελονισμός μπορεί να είναι μια πολλά υποσχόμενη λύση για την αντιμετώπιση της ισχιαλγίας. Προηγούμενες έρευνες είχαν αφήσει υπονοούμενα για την αποτελεσματικότητα αυτής της μεθόδου, ωστόσο οι περιορισμοί τους δεν επέτρεπαν στους επιστήμονες να βγάλουν ασφαλή συμπεράσματα.

Σύμφωνα με τον Kneifati-Hayek και τον Katz, που δεν συμμετείχαν στη μελέτη, η έρευνα αυτή είναι «μεθοδολογικά αυστηρή», καθώς περιλάμβανε εξειδικευμένους βελονιστές, έναν «καλά σχεδιασμένο ψευδή έλεγχο» και μία μακρά περίοδο παρακολούθησης των συμμετεχόντων για ένα χρόνο.

Πώς πραγματοποιήθηκε η μελέτη για τον βελονισμό και την ισχιαλγία

Η δοκιμή πραγματοποιήθηκε σε έξι νοσοκομεία στην Κίνα, όπου οι ειδικοί στη σπονδυλική στήλη επιβεβαίωσαν τις διαγνώσεις των συμμετεχόντων. Άτομα με άλλες σχετικές παθήσεις αποκλείστηκαν από τη μελέτη. Οι συμμετέχοντες είχαν μέτριο έως σοβαρό πόνο από ισχιαλγία, δεν λάμβαναν φαρμακευτική αγωγή που επηρέαζε την πάθηση και δεν είχαν υποβληθεί σε βελονισμό για ισχιαλγία τον τελευταίο χρόνο.

Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες. Η πρώτη ομάδα υποβλήθηκε σε 10 συνεδρίες τυποποιημένου βελονισμού σε διάστημα τεσσάρων εβδομάδων, ενώ η δεύτερη ομάδα έλαβε μια εικονική θεραπεία, όπου οι βελόνες τοποθετήθηκαν σε σημεία του δέρματος που δεν σχετίζονται με θεραπευτικά αποτελέσματα.

Οι ψεύτικες βελόνες τοποθετούνταν κυρίως στο δέρμα, χωρίς να εισχωρούν, με εξαίρεση μία βελόνα ανά συνεδρία, ώστε να διατηρηθεί η ψευδαίσθηση της θεραπείας.

Οι ερευνητές μέτρησαν τις εμπειρίες των συμμετεχόντων όσον αφορά τον πόνο στα πόδια και την πλάτη πριν την έναρξη της θεραπείας και κατά τακτά χρονικά διαστήματα, κατά την 2η, 4η, 8η, 26η και 52η εβδομάδα. Χρησιμοποίησαν επίσης ένα ερωτηματολόγιο, τον Δείκτη Αναπηρίας Oswestry, για να αξιολογήσουν την καθημερινή λειτουργικότητά τους.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι από την εβδομάδα δύο άρχισαν να φαίνονται διαφορές μεταξύ των ομάδων. Αν και οι δύο ομάδες παρουσίασαν μείωση στον πόνο και βελτίωση στη λειτουργικότητα, η ομάδα που έλαβε τον πραγματικό βελονισμό είχε καλύτερα αποτελέσματα σε όλες τις φάσεις της μελέτης.

«Οι διαφορές παρέμειναν στατιστικά σημαντικές μέχρι και την εβδομάδα 52», ανέφεραν οι συγγραφείς.

Παρά τον πόνο που υποχώρησε και στις δύο ομάδες, οι συμμετέχοντες που έλαβαν τον πραγματικό βελονισμό παρουσίασαν μεγαλύτερα οφέλη. Αυτό ενισχύει την άποψη ότι ο βελονισμός θα πρέπει να θεωρείται ως μια πιθανή επιλογή θεραπείας για άτομα που υποφέρουν από χρόνια ισχιαλγία λόγω δισκοκήλης.

Ωστόσο, η μελέτη δεν συνέκρινε άμεσα τον βελονισμό με άλλες θεραπείες όπως τα παυσίπονα ή τη χειρουργική επέμβαση. Μια τέτοια σύγκριση θα βοηθούσε τους ασθενείς να επιλέξουν την καταλληλότερη θεραπεία για την περίπτωσή τους.