Μελέτη: Οι τραυματικές εμπειρίες στην παιδική ηλικία βλάπτουν το μυϊκό σύστημα στην ενήλικη ζωή

Η μελέτη εξέτασε τη λειτουργία των σκελετικών μυών των ηλικιωμένων σε συνδυασμό με έρευνες για ανεπιθύμητα γεγονότα που είχαν βιώσει στην παιδική ηλικία. Διαπίστωσε ότι τα άτομα που βίωσαν μεγαλύτερες αντιξοότητες στην παιδική τους ηλικία, αναφέροντας ένα ή περισσότερα ανεπιθύμητα συμβάντα, είχαν φτωχότερο μεταβολισμό των μυών αργότερα στη ζωή τους.

Η έρευνα, με επικεφαλής την επιστήμονα του Ινστιτούτου Κοινωνικών Ερευνών του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, Kate Duchowny, δημοσιεύεται στο Science Advances.

Τι εξέτασαν οι επιστήμονες για τη σχέση ανάμεσα στις τραυματικές εμπειρίες και τη μυϊκή λειτουργία

Η Δρ. Duchowny και η ομάδα της χρησιμοποίησαν δείγματα μυϊκού ιστού από άτομα που συμμετείχαν στη Μελέτη Μυών, Κινητικότητας και Γήρανσης (SOMMA). Η μελέτη περιλαμβάνει 879 συμμετέχοντες άνω των 70 ετών που δώρισαν δείγματα μυών και λίπους καθώς και άλλα βιοδείγματα. Στους συμμετέχοντες δόθηκε επίσης μια ποικιλία από ερωτηματολόγια και σωματικές και γνωστικές αξιολογήσεις, μεταξύ άλλων τεστ.

Οι ερευνητές εξέτασαν βιοψίες μυών για να προσδιορίσουν δύο βασικά χαρακτηριστικά της μυϊκής λειτουργίας: την παραγωγή τριφωσφορικής αδενοσίνης (ATP), και ένα άλλο μέτρο που ονομάζεται οξειδωτική φωσφορυλίωση, μια διαδικασία που βοηθά στην παραγωγή ATP. Η ATP, που παράγεται από οργανίδια μέσα στα κύτταρα που ονομάζονται μιτοχόνδρια, παρέχει τη χημική ενέργεια για την τροφοδοσία της κυτταρικής λειτουργίας.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν επίσης δεδομένα από ερωτηματολόγια που περιλάμβαναν ένα σύνολο ερωτήσεων όπως: Κάποιο στενό μέλος της οικογένειας έκανε χρήση ναρκωτικών ή αλκοόλ με τρόπο που σας προκάλεσε ανησυχία; Ένας ενήλικας ή γονέας στην οικογένεια σάς προσέβαλε ή σας υποτίμησε; Έχετε κακοποιηθεί σωματικά από γονέα ή ενήλικα στην οικογένειά σας; Αισθανθήκατε αγαπητός, σημαντικός ή ιδιαίτερος στην οικογένειά σας; Έλειπε κάποιος από τους γονείς σας για ένα μέρος της ζωής σας;

Τι διαπίστωσαν οι επιστήμονες

Η Δρ. Duchowny διαπίστωσε ότι περίπου το 45% του δείγματος ανέφερε ότι είχε ένα ή περισσότερα ανεπιθύμητα συμβάντα παιδικής ηλικίας και ότι τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες που ανέφεραν τέτοια γεγονότα είχαν χαμηλότερη μέγιστη παραγωγή ATP—δηλαδή, δεν παρήγαγαν τόση ATP όσο οι άνθρωποι που ανέφεραν λιγότερα ή καθόλου ανεπιθύμητα συμβάντα στην παιδική ηλικία.

«Αυτό που υποδηλώνουν τα αποτελέσματα είναι ότι αυτές οι πρώιμες εμπειρίες της παιδικής ηλικίας έχουν την ικανότητα να μπαίνουν στον οργανισμό και να επηρεάζουν τα μιτοχόνδρια των σκελετικών μυών, κάτι που είναι σημαντικό επειδή η μιτοχονδριακή λειτουργία σχετίζεται με μια σειρά από αποτελέσματα που σχετίζονται με τη γήρανση», είπε η επιστήμονας.

«Εάν έχετε θέσει σε κίνδυνο τη λειτουργία των μιτοχονδρίων, αυτό δεν προμηνύει κάτι καλό για μια σειρά από αποτελέσματα υγείας, από χρόνιες παθήσεις έως περιορισμούς σωματικής λειτουργίας και αναπηρίας», πρόσθεσε.

Ο επίσης συγγραφέας της μελέτης Anthony Molina, καθηγητής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο, παρείχε τεχνογνωσία στη μυϊκή βιοενέργεια. Αυτός και η ομάδα του εξέτασαν εικόνες των μυών των συμμετεχόντων που τραβήχτηκαν κατά τη διάρκεια της άσκησης και της ανάπαυσης μέσα σε ένα μηχάνημα μαγνητικής τομογραφίας.

Χρησιμοποιώντας μια τεχνική που ονομάζεται φασματοσκοπία 31 PMR, οι ερευνητές της SOMMA μπόρεσαν να προσδιορίσουν το ρυθμό σύνθεσης ATP εξετάζοντας πόσο γρήγορα ο μυς ήταν σε θέση να συνθέσει το ATP αφού εξαντλήθηκε από την άσκηση.

Επιπλέον, οι ερευνητές της SOMMA εξέτασαν τις βιοψίες μυών των συμμετεχόντων. Χώρισαν τις δέσμες ινών που συνθέτουν τους μύες και τις εξέτασαν. Αυτή η τεχνική επέτρεψε στους ερευνητές να εξετάσουν τον ρυθμό κατανάλωσης οξυγόνου στη δέσμη των μυϊκών ινών και να δημιουργήσουν μια ακριβή ανάγνωση της μιτοχονδριακής λειτουργίας των μυών.

«Μπορείτε να σκεφτείτε τον ρυθμό κατανάλωσης οξυγόνου ως έναν τρόπο μέτρησης της ροής ηλεκτρονίων που διέρχεται από το τρένο μεταφοράς ηλεκτρονίων και είναι αυτά τα ηλεκτρόνια που δημιουργούν το δυναμικό της μεμβράνης που οδηγεί τη σύνθεση της ATP. Είναι ένας πραγματικά ακριβής τρόπος αξιολόγησης της μιτοχονδριακής βιοενεργειακής ικανότητας», είπε ο Δρ. Molina.

Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι αυτά τα μέτρα σχετίζονται στενά με τις σωματικές ικανότητες των ηλικιωμένων.

Οι επιπτώσεις των τραυματικών εμπειριών στη ζωή του ατόμου

Οι επιπτώσεις των ανεπιθύμητων συμβάντων της παιδικής ηλικίας παρέμειναν σημαντικές ακόμη και αφού έλεγξαν άλλους παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη μυϊκή λειτουργία, όπως η ηλικία, το φύλο, το μορφωτικό επίπεδο, η εκπαίδευση των γονέων, ο δείκτης μάζας σώματος, ο αριθμός των καταθλιπτικών συμπτωμάτων, το κάπνισμα και η φυσική δραστηριότητα.

«Όλες οι προηγούμενες μελέτες επικεντρώθηκαν σε σύγχρονα μέτρα: μιτοχόνδρια και φυσική λειτουργία, μιτοχόνδρια και γνωστική λειτουργία. Αυτές οι μελέτες έχουν δείξει ότι αυτά τα μέτρα σχετίζονται στενά με τη δύναμή μας, τη φυσική μας κατάσταση και πολλές καταστάσεις που επηρεάζουν τη σωματική ικανότητα», ανέφερε ο Δρ. Molina.

«Έχουμε δείξει επίσης ότι αυτά τα μέτρα σχετίζονται με τη γνωστική ικανότητα και την άνοια. Αλλά εδώ είναι η πρώτη φορά που κοιτάμε προς τα πίσω, στο τι είδους πράγματα θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αυτές τις διαφορές στη μιτοχονδριακή λειτουργία που γνωρίζουμε ότι μπορούν να οδηγήσουν σε διαφορές στα αποτελέσματα υγιούς γήρανσης μεταξύ των ηλικιωμένων», κατέληξε.

Πηγή: oloygeia.gr